Johann Zacharias Frey (* czerwca 1769 w Wiedniu; † 8 sierpnia 1829 w Warszawie) był polskim malarzem i rytownikiem austriackiego pochodzenia.
Jego rodzicami byli austriacki oficer Johann Frey i Marie z domu Pardon.
Studiował malarstwo w Wiedniu w K.k. Dworskiej Akademii Malarzy, Rzeźbiarzy i Architektury, a następnie w Londynie u Benjamina Westa (1738-1820).
Na zaproszenie książąt Czartoryskich przybył do Puław ok. 1794 r., gdzie wykonał 13 rycin z widokami rezydencji i parku księżnej Izabeli Czartoryskiej.
W 1804 r. został mianowany nadwornym malarzem i rytownikiem księcia Adama Jerzego Czartoryskiego. Wykonał 28 akwafort do dzieła Izabeli Czartoryskiej "Rozmaite myśli o sztuce urządzania ogrodów" (wyd. 2 1807), opublikowanego przez drukarnię Wilhelma Gottlieba Korna we Wrocławiu w 1805 roku.
W 1805 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie pozostał do końca życia. Oprócz działalności artystycznej, głównie jako rytownik i akwarelista, uczył w szkole przyklasztornej pijarów.
W 1806 r. wykonał plansze widokowe według rysunków Zygmunta Vogla "Zbiór sławnych pomników narodowych", ilustrował także dzieło Stanisława Staszica "Skarby ziemskie Karpat" (1815) oraz śpiewnik "Pieśni historyczne" Juliana Ursyna Niemcewicza z muzyką Karola Kurpińskiego (1816).
Co najmniej od 1808 r. był członkiem loży masońskiej Zum Samariter, najpierw w Berlinie, a od 1809 r. w Warszawie.
Został pochowany na warszawskim cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ulicy Młynarskiej. Jego grób nie zachował się.
Jego syn Jakob Michael Frey był znanym warszawskim lekarzem i położnikiem.
Constantin von Wurzbach: Frej, Johann Zacharias. W: Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. Część 4. Opublikowany przez typogr.-literar.-artist. Anstalt (L. C. Zamarski, C. Dittmarsch & Comp.), Wiedeń 1858, s. 350 f. (wersja zdigitalizowana).