Johann Gottlieb Plersch (pol. Jan Bogumił Plersch; * 1732 w Warszawie; † 23 sierpnia 1817 benda) był polskim malarzem klasycystycznym pochodzenia niemiecko-szwajcarskiego. Był synem Johanna Georga Plerscha, rzeźbiarza z Saksonii, i Marianny Magdaleny Fontany, córki urodzonego w Ticino barokowego architekta Giacomo Giuseppe Fontany. Johann Gottlieb Plersch był nadwornym malarzem ostatniego króla polsko-litewskiego Stanisława II Augusta Poniatowskiego. Tworzył przede wszystkim freski w stylu klasycystycznym.
Freski w Zamku Ujazdowskim, 1765 r.
Freski w Zamku Królewskim w Warszawie, 1765, 1771, 1777, 1784
Freski w pałacach Parku Łazienkowskiego, w tym w Pałacu na Wodzie, Białym Domku i Starej Pomarańczarni
Freski w pałacu Jordanowice w Grodzisku Mazowieckim, 1782 r.
Freski w pałacu w Wyszkowie
Malowidło batalistyczne powstania kościuszkowskiego
Fresken im Warschauer Nationaltheater, 1806-1809
Fresken im Hoftheater im Łazienki-Park, 1806-1809
Jadwiga Kaczmarzyk-Byszewska: Plersch (Plersz, Pleys, Pleisch) Jan Jerzy. In: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVI. Wrocław - Warschau - Krakau - Gdańsk - Łódź. Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1981, S. 717.