Henri-Cardin-Jean-Baptiste d'Aguesseau (* 23 sierpnia 1747 w Fresnes-sur-Marne; † 22 stycznia 1826) był francuskim prawnikiem, politykiem, dyplomatą i członkiem Académie française.
Henri-Cardin-Jean-Baptiste d'Aguesseau był wnukiem kanclerza Henri François d'Aguesseau oraz urzędnika państwowego Cardin Le Bret de Flacourt (1675-1734). Szybko zrobił karierę jako prawnik, został adwokatem generalnym w parlamencie w 1774 r. i był mistrzem ceremonii Zakonu Ducha Świętego w latach 1783-1790. W 1775 r. poślubił wnuczkę Nicolasa René Berryera. Od 1782 roku był członkiem Académie royale de peinture et de sculpture. W 1787 roku został wybrany do Académie française (miejsce nr 11). Jego praca Histoire de la campagne du prince de Condé en Flandre en 1764 z 1774 r., której dziś nie można już odnaleźć, została przedłożona Akademii. Nie są znane żadne inne jego prace literackie ani historyczne.
W 1789 r. reprezentował szlachtę okręgu wyborczego Meaux (bailliage) w Estates-General. W czerwcu 1790 r. przeszedł na emeryturę do swojego zamku we Fresnes-sur-Marne. Później ukrywał się u służącego, dzięki czemu przetrwał rewolucję francuską bez emigracji.
Po zamachu stanu 18 Brumaire'a VIII (1799) został prezesem Sądu Apelacyjnego w Paryżu, ambasadorem w Danii w 1802 roku i senatorem w 1805 roku. W 1804 r. został komandorem Legii Honorowej, a w 1808 r. Napoleon nadał mu tytuł hrabiego. Ludwik XVIII mianował go parą Francji w 1814 roku. Zmarł w 1826 r. w wieku 78 lat w rodzinnym zamku we Fresnes-sur-Marne (sprzedanym i zburzonym w 1828 r.) jako ostatni z przedrewolucyjnej Académie française.
Lumières de la Franc-Maçonnerie française. Paris 2006, s. 287.