Hans Eberhard Wilhelm Wilsdorf (* 22 marca 1881 w Kulmbach; † 6 lipca 1960 w Genewie) był niemieckim przedsiębiorcą i założycielem marki zegarków Rolex. Uważa się go za wynalazcę zegarka na rękę o wysokich parametrach, jak również samonakręcania rotora, i jako pierwszy umieścił znak firmowy swojej firmy na tarczy.
Hans Wilsdorf dorastał wraz z rodzeństwem Karlem (* 1879) i Anną (* 1882) w protestanckiej rodzinie kupieckiej we frankońskim miasteczku Kulmbach. Jego rodzice Johann (1846-1893) i Anna Wilsdorf (z domu Maisel, 1855-1882) prowadzili na rynku w Kulmbach sklep z artykułami żelaznymi, dzisiejszy zakład Heinleina. W wieku 12 lat został osierocony i oddany pod opiekę wujów Andreasa, Eberhardta i Hansa Maiselów, którzy założyli browar braci Maisel w Bayreuth. Sprzedali zakład ślusarski i wysłali siostrzeńca do szkoły z internatem przy książęcym gimnazjum Ernestinum w Coburgu. Na Wielkanoc 1897 r. Wilsdorf opuścił szkołę w Sekundzie w wieku 16 lat i rozpoczął praktykę handlową w fabryce paciorków szklanych Scharrer & Koch w Bayreuth. W Coburgu Wilsdorf poznał młodego Szwajcara, za którego pośrednictwem w wieku 19 lat przybył do La Chaux-de-Fonds, gdzie pracował jako urzędnik biurowy i korespondent w językach obcych w firmie Cuno Kourten, zajmującej się eksportem zegarków, za 80 guldenów miesięcznie. Po udanym zamówieniu zegarków kieszonkowych u tamtejszych mistrzów zegarmistrzostwa, uzyskaniu dla nich certyfikatu dokładności z Obserwatorium w Neuchâtel, a następnie wyeksportowaniu ich do Wielkiej Brytanii, w 1903 r. zdecydował się sam wyemigrować do Wielkiej Brytanii i założyć własną firmę w Londynie. Podczas podróży morskiej 22-latkowi skradziono spadek w postaci 33 000 niemieckich marek w złocie. Wraz z Davisem założył w Londynie w 1905 r. firmę Wilsdorf & Davis Ltd., która sprowadzała do Wielkiej Brytanii szwajcarskie mechanizmy zegarkowe od Jeana Aeglera i po ich wykończeniu oferowała je tam jako szwajcarskie zegarki Wilsdorf & Davis.
Na początku XX wieku powszechne było umieszczanie na zegarkach nazwy sprzedawcy, a nie producenta. Praktyka ta stanowiła dla Wilsdorfa ogromne wyzwanie przy wyborze nazwy dla modeli zegarków Wilsdorf & Davis.
Etymologicznie pochodzenie słowa Rolex do dziś nie zostało naukowo wyjaśnione. Historycy i kolekcjonerzy zegarków nie są zgodni co do pochodzenia i znaczenia nazwy Rolex. Często rozpowszechniane przypuszczenie, że nazwa Rolex jest akronimem angielskich słów "rolling export", nigdy nie zostało historycznie udowodnione. Nie ma oficjalnych źródeł pochodzenia nazwy marki; sama firma Rolex pisze o tym na swojej stronie internetowej:
W dniu 2 lipca 1908 roku Hans Wilsdorf zarejestrował nazwę marki ROLEX jako znak towarowy.
Aby uniknąć wysokich ceł importowych, wynoszących 33,3% wartości towarów w czasie I wojny światowej, Wilsdorf spłacił swojego wspólnika Davisa i w 1915 roku przeniósł siedzibę firmy z Londynu do Biel. 17 stycznia 1920 r. Hans Wilsdorf został jedynym właścicielem firmy Montres Rolex S.A. i oficjalnie wpisał ją do szwajcarskiego rejestru handlowego. Mechanizmy zostały wyprodukowane w Biel, a ostateczny montaż odbył się w Genewie.
W 1926 r. firma Rolex wprowadziła na rynek pierwszy na świecie opatentowany wodoodporny zegarek pod nazwą "Oyster". 7 października 1927 r. 26-letnia pływaczka Mercedes Gleitze została pierwszą Angielką, która podjęła próbę przepłynięcia kanału La Manche. Wilsdorf dostrzegł okazję do zaprezentowania swojego nowego zegarka szerokiej publiczności. Podarował Gleitze zegarek Oyster pod warunkiem, że będzie go nosiła podczas przeprawy przez kanał La Manche i w ten sposób udowodni całemu światu wyjątkową jakość techniczną swojego wynalazku. Gleitze zgodziła się, ale jej próba nie powiodła się z powodu niekorzystnych warunków pogodowych tuż przed dotarciem do wybrzeży Francji. Zegarek Rolex Oyster, który Gleitze nosił na szyi podczas pływania, przetrwał działanie słonej wody bez żadnych problemów i nadal działał bez zarzutu po ośmiu godzinach w zimnej wodzie. Dla Hansa Wilsdorfa próba przepłynięcia kanału była więc triumfem. 24 listopada 1927 r. na pierwszej stronie londyńskiej gazety "Daily Mail" zamieścił ogłoszenie o wartości 4000 funtów. Dzięki tej kampanii reklamowej marka zegarków Rolex stała się znana na całym świecie.
Kiedy stało się wiadome, że niemieccy oficerowie zabierali zegarki Rolex brytyjskim jeńcom wojennym podczas II wojny światowej, Wilsdorf zarządził, że każdy brytyjski żołnierz, który chciałby kupić taki zegarek, nie powinien za niego płacić do czasu powrotu z wojny.
Po śmierci swojej pierwszej żony Florence Frances May Wilsdorf-Crotty, która zmarła 26 kwietnia 1944 r., Wilsdorf założył w 1945 r. fundację charytatywną pod nazwą Fondation Hans Wilsdorf (Fundacja Hansa Wilsdorfa).
19 września 1959 r. Wilsdorf udzielił swojego pierwszego i jedynego wywiadu telewizyjnego. Zmarł 6 lipca 1960 r. w wieku 79 lat w swojej letniej rezydencji Escale-Fleurie w Genewie. Wilsdorf był dwukrotnie żonaty, z obu małżeństw nie doczekał się potomstwa. Pozostawił po sobie milionowy majątek i 100% udziałów w firmie ROLEX S.A.
W Genewie most Hansa Wilsdorfa nosi jego imię. W Kulmbach znajduje się szkoła zawodowa Hans-Wilsdorf, która w 1983 r. została ufundowana przez firmę Rolex.
Hans Wilsdorf. Montres Rolex S.A., Genewa 1960.
George Gordon: Rolex. Hans Wilsdorf i ewolucja czasu. Hongkong 1989.