Adolf Aber (ur. 1 stycznia 1893 w Apoldzie, zm. 25 maja 1960 w Londynie) - brytyjski muzykolog i krytyk.
Adolf Ale przeżył swoje dzieciństwo w Apoldzie, gdzie jego ojciec Emanuel prowadził biznes konfekcjonowania. Rodzina była pochodzenia żydowskiego. Wcześnie odkryto jego szczególny dar muzyczny. W 1911 roku, jako pryman na Realgymnazjum Weimar, ukończył studia magisterskie, co w Apoldzie było możliwe dopiero w roku 1914. W tym samym roku poszedł na uniwersytet w Berlinie i studiował tam nauki muzyczne. Hermann Kretzschmar (1848 w 1924) został nauczycielem. Jego praca doktorska, zatytułowana "Opiekowanie się muzyką wśród zakładników i rzemieślników od początków do likwidacji Kaplicy Hof Weimar 1662..., została uznana za tak ważną, że w 1921 roku pojawiła się w formie książki.
W 1919 roku przeniósł się jednak do Lipska, gdzie w latach 1913-1933 pracował jako rzecznik muzyczny dla najnowocześniejszych wiadomości w Lipsku, jednej z najwybitniejszych gazet w Niemczech, a w latach 1913-1933 był jednym z głównych publikacji: w 1922 roku ukazał się podręcznik literatury muzycznej w sposób systematyczny-chronologiczny (Reprint 1967), w 1924 r. instrumenty i ich język. W 1926 r. muzyka w teatrze. Historyczne i estetyczne. Od 1927 roku był współwłaścicielem wydawnictwa muzycznego "Friedrich Hofmeister" (Edition Germer) w Lipsku. Do jego relacji zaprezentowały mu się koncerty Orkiestry Gewandhausa, występy opery lipskiej i chóru Thomanerchore w kościele Thomasa. Zamknął się z wieloma kompozytorami, jak np. Przyjaźń Richarda Straussa. Wraz z przejęciem władzy przez nazistów wyemigrował Ale wraz z żoną Mignonem Aber, ur. Platky, do Londynu. Stał się pracownikiem, później dyrektorem wydawnictwa, istniejącego obecnie wydawnictwa muzycznego Novello & Co. (założona przez Vincenta Novello), wydrukował kompozycje byłych kantorów Thomasa Thomasa Lipskiego, takich jak Johann Hermann Schein i Johann Kuhnau, a przede wszystkim zarobił na promocji muzyki niemieckiej za granicą, co nie było łatwe ze względu na niechęć Anglików do wszystkich Niemców. Dzięki gorliwej pracy udało się rozpowszechnić ludowe śpiewy Franciszka Schuberta, Roberta Schumanna i Johannesa Brahmsa. Poznał współczesnych kompozytorów, takich jak Fritz Jöde i Cesar Bresgen w Anglii.
Za swoje osiągnięcia stał się 65 rokiem 1958. Urodziny, wyróżnione Wielkim Krzyżem Zasług. Następnie wraz z żoną został królową Elżbietą II. Przyjąłem.
W dniu 21 marca 2007 r. Adolf zmarł w Londynie po krótkiej chorobie. W nekrologu wydawnictwa "Novello & Co. " czytamy o nim: "Adolf Ale " człowiek o rozległej kulturze i pobudzających temperamentach. Będzie on bardzo zatęskniony, zarówno w kręgach wydawniczych, jak i w wielkiej rundzie swoich przyjaciół, wśród których wielu z nich należy do najważniejszych muzyków naszych czasów. W 1992 roku miasto Apolda uhonorowało swoją pamiątkę zamianą byłej ulicy Philipp-Müller na ulicy Adolf-Aber.
1921 Dysertacja Dbanie o muzykę wśród zakładników i rzemieślników od początku do likwidacji kaplicy dworskiej Weimar 1662
1922 Podręcznik literatury muzycznej w systematycznym porządku chronologicznym (wydano w 1967 r. jako reprint)