Wikibiopedia

 

Gustave Aimard

Gustave Aimard (* 13 września 1818 w Paryżu; † 20 czerwca 1883 w Paryżu) był francuskim autorem powieści przygodowych, który podobnie jak Niemiec Karl May czy Włoch Emilio Salgari, poprzez swoje książki znacząco wpłynął na wizerunek Indian i Dzikiego Zachodu.

Życie

Gustave Aimard dorastał w Paryżu z przybranymi rodzicami, a w wieku dziewięciu lat wypłynął w morze na trawlerze śledziowym Goeland. Popłynął do Ameryki jako chłopiec okrętowy. Powrócił do Paryża w 1835 roku i rozpoczął karierę we francuskiej marynarce wojennej. Zdezerterował podczas pobytu w Ameryce Południowej.

Prowadził teraz pełne przygód życie na kontynencie amerykańskim przez około dziesięć lat, podróżując aż do Patagonii, a także znając rzekę Missouri. W 1848 roku powrócił do Paryża i wziął czynny udział w Powstaniu Czerwcowym, choć nie jest już możliwe prześledzenie jego zaangażowania. Następnie Aimard ponownie udał się do Ameryki i dołączył do oddziału hrabiego Gastona de Raousset-Boulbon w San Francisco w 1852 roku. Po porażce przez dwa lata mieszkał w głębi lądu, a w styczniu 1854 roku powrócił do Paryża.

12 sierpnia 1854 roku poślubił tutaj śpiewaczkę operetkową Adele Lucie Damoreau. Aimard zaczął teraz pisać o swoich bogatych doświadczeniach z pobytu w Ameryce. W 1856 roku opublikował opowiadanie La Tour des Hiboux w Journal pour Tous, a jego pierwsza powieść Les Trappeurs de l'Arkansas ukazała się w 1858 roku. Do chwili śmierci opublikował 78 powieści i 31 opowiadań, z których większość rozgrywała się w Ameryce. Jego książki znalazły wielu czytelników. Czasami zatrudniał dwóch współautorów, aby zaspokoić popyt na swoje książki. 35 jego powieści zostało przetłumaczonych na język niemiecki. Zmarł w klinice Saint-Anne w Paryżu po tym, jak cierpiał na wysypkę skórną podczas leczenia psychiatrycznego.

Dzieła (wybór)

Traperzy z Arkansas (Les Trappeurs de l'Arkansas), 1858

The Grand Toqui of the Araucanians (Le Grand chef des Aucas), 1858 r.

Tropiciel śladów (Le Chercheur de pistes), 1858

Gorączka złota (La Fièvre d'Or), 1860

Wolny bal (Balle Franche), 1861 r.

Łowcy pszczół (Les Chasseurs d'Abeilles), 1864

Serce skały (Le Cœur de pierre), 1864

Araukanin (L'Araucan), 1864 r.

Literatura

Jean Bastaire: Sur la piste de Gustave Aimard, trappeur quarante - huitard. Encrage, Amiens 2003 (= Travaux bis; 4) ISBN 2-251-74116-X

Rainer Sieverling: Powieści przygodowe Gustave'a Aimarda. Przyczynek do historii francuskiej literatury trywialnej w XIX wieku. Rozprawa uniwersytecka, Freiburg im Breisgau 1982.

Heinrich Pleticha, Siegfried Augustin: Lexikon der Abenteuer- und Reiseliteratur von Afrika bis Winnetou. Wydanie Erdmann w K. Thienemanns Verlag, Stuttgart, Wiedeń, Berno 1999, ISBN 3 522 60002 9.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności