Wikibiopedia

 

Jacques Bergier

Jacques Bergier (urodzony jako Jakow Michajłowicz Berger, rosyjski Яков Михайлович Бергер; * 8 sierpnia 1912 w Odessie; † 23 listopada 1978 w Paryżu) był francusko-polskim chemikiem, alchemikiem, okultystą, szpiegiem, dziennikarzem i autorem literatury faktu.

Życie

W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych stał się znany jako współautor bestsellera Louisa Pauwelsa, The Dawn of the Third Millennium (francuski: Le Matin des Magiciens). Wraz z Pauwelsem zajmuje się między innymi parapsychologią, tajnymi stowarzyszeniami, preastronautyką i okultystycznymi korzeniami narodowego socjalizmu. Obaj postrzegali swoją pracę jako wprowadzenie do literackiego ruchu "realizmu fantastycznego", który sami założyli. Ponieważ książka była "niezwykle droga", "każdy egzemplarz był czytany przez co najmniej dziesięć osób", napisał Paulo Coelho w swojej powieści Hippie (2018).

Ciekawostki

Jacques Bergier został satyrycznie przedstawiony przez Georges'a Remiego w tomie Flight 714 to Sydney jako Mik Esdanitoff (pierwotnie Mik Ezdanitoff).

Pisma

wraz z Louisem Pauwelsem: Le Matin des magiciens. Introduction au réalisme fantastique. Gallimard, Paris 1959 (= folio. vol. 129); Gallimard, 1972.

German Aufbruch ins dritte Jahrtausend. O przyszłości fantastycznego rozumu. Scherz, Bern/Stuttgart 1962; Heyne, Monachium 1976, ISBN 3-453-00638-0; Goldmann, Monachium 1979, ISBN 3-442-11711-9; tamże 1986, ISBN 3-442-14015-3.

wraz z Louis Pauwels: The Planet of Impossible Possibilities. Scherz, Bern/Monachium/Wiedeń 1968; Heyne, Monachium 1975, ISBN 3-453-00457-4 (antologia "najważniejszych prac Louisa Pauwelsa i Jacquesa Bergiera z PLANÈTE").

L'Espionnage industriel. 1969

Szpiegostwo przemysłowe. List, Monachium 1970, ISBN 3-471-77136-0; Goldmann, Monachium 1972, ISBN 3-442-02983-X.

z Louisem Pauwelsem: L'Homme éternel. La suite du Matin des Magiciens (= Embellissement de la vie. 1). Gallimard, Paris 1970; (= folio. 365) Gallimard, 1973

Odkrycie wiecznego człowieka. Przewartościowanie ludzkiej historii poprzez fantastyczny rozum. Scherz, Bern/Monachium/Wiedeń 1971; Heyne, Monachium 1975, ISBN 3-453-00510-4

L'Espionnage scientifique. 1971

Szpiegostwo naukowe i tajna broń. BLV-Verlagsgesellschaft, Monachium/Bern/Wiedeń 1972, ISBN 3-405-11195-1; Fischer-Taschenbuch-Verlag, Frankfurt 1975, ISBN 3-436-02071-0

Aux limites du connu. 1971

Wyprawa do granic możliwości. Fantastyczne realia współczesnej nauki. Müller, Rüschlikon/Stuttgart/Vienna 1972, ISBN 3-275-00476-X

Les Empires de la chimie moderne. 1972

Fantastyczne możliwości współczesnej chemii. Müller, Rüschlikon/Stuttgart/Wiedeń 1974, ISBN 3-275-00531-6

Je ne suis pas une légende. Retz, Paryż 1977 (autobiografia)Współzałożyciel (wraz z Louisem Pauwelsem):

Planète. Dwumiesięcznik. Paris 1961 ff. (od 1968 do zaprzestania wydawania w 1971 pod tytułem Le Nouveau Planète; kilka wydań zagranicznych - od 1969 do 1971 w ośmiu numerach również w Niemczech, początkowo pod tytułem Planet, od nr 6, 1970 jako Planet Magazin wydawany przez Ed. Planet, Monachium. Również dodatkowe wydania Encyclopédie Planète i Anthologie Planète). Opublikowane w Planet:

Das Geheimnis des Feuers. W: Planet. 2, lipiec/sierpień 1969, str. 33-41.

Alchemia: NIE dla nauki bez sumienia. Planet 3, wrzesień/październik 1969, s. 47-59.

Z A. Amarem, B. der Jouvenelem, R. Merle, B. Thomasem i H. Viardem: Wywiad na temat: "Czym jest political fiction?". W: Planet Magazine. Nr 6, marzec/kwiecień 1970, s. 102-111.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności