Wikibiopedia

 

Grażyna Bacewicz

Grażyna Bacewicz (* 5 lutego 1909 w Łodzi; † 17 stycznia 1969 w Warszawie) była polską kompozytorką. Na cześć jej i jej brata Kiejstuta Bacewicza łódzka Akademia Muzyczna nosi jej imię. Była siostrą poetki i dziennikarki Wandy Bacewicz.

Życie

Bacewicz otrzymała pierwsze wykształcenie w zakresie gry na fortepianie, skrzypcach i kompozycji od swojego urodzonego na Litwie ojca Vincasa Bacevičiusa. Występowała jako dziecko, a swój pierwszy utwór skomponowała w wieku trzynastu lat. W 1928 roku rozpoczęła studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. W warszawskiej Akademii Muzycznej studiowała kompozycję u Kazimierza Sikorskiego, grę na skrzypcach u Józefa Jarzębskiego i grę na fortepianie u Józefa Turczyńskiego. Od początku lat 30. studiowała kompozycję u Nadii Boulanger oraz grę na skrzypcach u André Toureta i Carla Flescha w Paryżu. W latach 1934-1935 i po 1945 uczyła w konserwatorium w Łodzi, po czym zamieszkała w Warszawie. W 1935 r. wzięła udział w Międzynarodowym Konkursie Wieniawskiego w Warszawie, a w latach 1936-1938 była koncertmistrzem Orkiestry Polskiego Radia. Przed II wojną światową koncertowała w całej Europie, często akompaniując na fortepianie bratu Kiejstutowi. Od 1953 r. poświęciła się całkowicie kompozycji i pracy pedagogicznej, którą od 1963 r. prowadziła również w Konserwatorium Warszawskim. Była również odnoszącą sukcesy pisarką, a kilka jej opowiadań i powieści zostało opublikowanych w Polsce. Jednym z jej uczniów był Piotr Moss. Była sędzią na wielu międzynarodowych konkursach skrzypcowych. Innym z jej braci był litewski kompozytor Vytautas Bacevičius.

Praca

Bacewicz skomponowała operę radiową (Przygoda Króla Artura, 1959), trzy balety, cztery symfonie numerowane i inne utwory orkiestrowe, kilka koncertów instrumentalnych, w tym siedem koncertów skrzypcowych, a także liczne utwory kameralne, kantatę i pieśni. Jej muzyka jest zasadniczo neoklasyczna, choć techniki modernistyczne zostały zintegrowane w ostatniej dekadzie jej kariery. Uważana jest za mistrzynię instrumentacji i jedną z najważniejszych przedstawicielek współczesnej muzyki polskiej.

Literatura

Grażyna Briel: Katalog tematyczny dzieł Grażyny Bacewicz. Z esejem biograficznym. Shaker, Aachen 2001, ISBN 3-8265-8541-0.

Judith Rosen: Grażyna Bacewicz. Jej życie i twórczość. W: Wanda Wilk (red.): Polish music history series. Tom 2, University of Southern California, Los Angeles 1984, ISBN 0-916545-02-4.

Sharon Guertin Shafer: The contribution of Grażyna Bacewicz (1909-1969) to Polish music. Edwin Mellen Press, Lewiston, New York 1992, ISBN 0-7734-9471-5.

Adrian Thomas: Grażyna Bacewicz. Muzyka kameralna i orkiestrowa. W: Polish music history series. Volume 3, University of Southern California, Los Angeles 1985, ISBN 0-916545-03-2.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności