Gabriel Abossolo (ur. 16 stycznia 1939 r. w Jaunde; zm. w listopadzie 2014 r.) - kameruński piłkarz, który całą karierę zawodową rozegrał we Francji.
Mierzący 177 centymetrów wzrostu pomocnik Abossolo dorastał w kolonii Kamerunu Francuskiego, która stała się częścią państwa Kamerun w 1960 roku, i grał dla stołecznego klubu Tonnerre Yaoundé. Jego występy wzbudziły zainteresowanie francuskiego drugoligowego klubu Girondins Bordeaux, który sprowadził go do metropolitalnej Francji w 1958 roku. Pomocnik, który miał wówczas 19 lat i od czasu do czasu występował również w obronie, był początkowo zawodnikiem uzupełniającym. W czasach, gdy zmiany nie były jeszcze możliwe, wystąpił pięć razy w swoim pierwszym profesjonalnym roku i był zaangażowany w awans klubu do pierwszej ligi w 1959 roku. Regularnie występował w najwyższej francuskiej lidze, ale w 1960 roku został bezpośrednio zdegradowany. Pomimo niepowodzenia, pozostał lojalny wobec drużyny i ponownie awansował z Bordeaux w 1962 roku.
Zespół był w stanie ugruntować swoją pozycję po awansie, z Abossolo jako regularnym starterem. Oprócz miejsca w górnej części tabeli, Kameruńczyk dotarł również do finału krajowego pucharu w 1964 roku; zagrał w finale, ale przegrał 2: 0 z Olympique Lyon. W lidze trzykrotnie niewiele zabrakło mu do zdobycia tytułu, zajmując drugie miejsce w 1965, 1966 i 1969 roku. Pomimo braku tytułów, zadebiutował w europejskich rozgrywkach w 1964 roku i wielokrotnie kwalifikował się do międzynarodowych rozgrywek z drużyną w kolejnych latach, choć nigdy nie wystarczyło to do zdobycia tytułu. Nawet podczas tej udanej fazy dla klubu, zawodnik pozostawał w pierwszej jedenastce przez cały czas i nie udało mu się dotrzeć do finału pucharu po raz kolejny w 1968 roku, przegrywając 2-1 z AS Saint-Étienne. Po tym ostatecznie stracił swoją pozycję w drużynie i opuścił Bordeaux w 1969 roku po wielu drugich miejscach, ale bez zdobycia trofeum.
W 1969 roku podpisał kontrakt z drugoligowym klubem RFC Paris-Neuilly i rozegrał dla nich sezon, który zakończył się w połowie tabeli. W 1970 roku przeniósł się do ligowych rywali Stade Poitiers i występował sporadycznie, zanim zakończył karierę w 1971 roku w wieku 32 lat po 202 meczach pierwszej ligi z ośmioma golami i 92 meczach drugiej ligi z sześcioma golami.