Celina Borzęcka C.R., z domu Chludzińska (* 29 października 1833 w Antowilu koło Orszy; † 26 października 1913 w Krakowie), była założycielką sióstr zmartwychwstanek (łac. Congregatio Sororum a Resurrectione Domini Nostri Iesu Christi) (Siostry Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa).
Celina Chludzińska była córką bogatego właściciela ziemskiego. Od najmłodszych lat pragnęła służyć Bogu, ale zgodnie z wolą rodziców poślubiła Józefa Borzęckiego. Kiedy jej mąż zmarł w 1874 r. po długiej chorobie, Celina została sama z dwiema córkami Celiną i Jadwigą. W 1875 r. młoda wdowa wraz z dziećmi udała się do Rzymu, aby otrzymać od Boga wskazówki dotyczące ich przyszłej drogi życiowej. Ze swojego niewielkiego mieszkania w Rzymie poświęciła się różnym działaniom społecznym w swojej okolicy pod kierunkiem o. Piotra Semenenki, miejscowego zmartwychwstańca.
W końcu Celina założyła wspólnotę religijną ze swoją córką Hedwig (Jadwigą) i pięcioma innymi kobietami, która opierała się na duchowości Zmartwychwstańców i koncentrowała się szczególnie na edukacji i promocji kobiet. Wspólnota została oficjalnie zatwierdzona 6 stycznia 1891 roku.
W 1887 r. siostry otworzyły w Rzymie szkołę dla ubogich dziewcząt. Obecnie siostry zajmują się edukacją, pielęgniarstwem i duszpasterstwem. Od 1900 roku pracują również w Chicago.
Celina Borzęcka została beatyfikowana 27 października 2007 r. w Bazylice Laterańskiej w Rzymie. Stolica Apostolska potwierdza tym samym, że Matka Celina prowadziła życie, które może być wzorem do naśladowania dla chrześcijan. Dzień jej wspomnienia w liturgii przypada 26 października.