William „Bill“ Allen (* 22 października 1917 w Newburn; † 21 maja 1981 w Westerhope) był angielskim piłkarzem.
Allen trafił w listopadzie 1937 z Throckley Welfare z North-Eastern League do drugoligowego FC Chesterfield, ale tam był tylko rezerwowym, a podstawową trójkę zawodników pierwszej drużyny stanowili wówczas Peter Ramage, Dudley Milligan i Tom Lyon. Po debiucie w Football League 27 sierpnia 1938 w meczu wyjazdowym z FC Millwall przegranym 1:3 w pozostałej części sezonu wystąpił tylko raz.
W sezonie 1939/40 Allen zmienił zespół na występujący w Third Division North York City i zdobył oba gole w pierwszym meczu sezonu, zremisowanym 2:2 z FC Chester. Po wybuchu II wojny światowej sezon został przerwany po trzech kolejkach, a Allen, który podczas działań wojennych służył w armii, zagrał tylko w sezonach 1939/40 (6 meczów/4 bramki) i 1945/46 (20/12) w rozgrywkach zastępczych spowodowanych wojną. Po wznowieniu regularnego sezonu w 1946/47 Allen ponownie zagrał w pierwszym meczu sezonu przeciwko Chester (grano według planu gier sezonu 1939/40) i zdobył bramkę w zremisowanym 4:4 meczu. Podczas gdy w pierwszym sezonie powojennym był wystawiany jako środkowy lub półnapastnik i strzelił 13 goli w sezonie, w trakcie sezonu 1947/48 awansował na pozycję lewego skrzydłowego i przez trzy sezony był tam podstawowym zawodnikiem.
W sezonie 1950/51 Scunthorpe & Lindsey United, klub przyjęty niedawno do Football League, wzmocnił się doświadczonym piłkarzem. Allen zagrał w pierwszym meczu Football League w historii klubu wraz z Dickiem Taylorem i Joe McCormickiem w linii ataku; w kolejnych meczach sezonu McCormick stracił miejsce na rzecz Jacka Hubbarda, a Allen przeszedł z prawej na lewą stronę. Od jesieni 1951 występy Allena stały się bardziej sporadyczne, nie znalazł się także w składzie na mecz trzeciej rundy FA Cup 1951/52 z obrońcą tytułu Tottenhamem Hotspur (wynik końcowy 0:3). Pod koniec sezonu Allen opuścił klub i zakończył karierę w rozgrywkach Non-League football w zespole Goole Town.