Arthur Hertzberg (ur. 9 czerwca 1921 r. w Lubaczowie, Polska; zm. 17 kwietnia 2006 r. w Westwood, New Jersey) był polsko-amerykańskim konserwatywnym rabinem, który odegrał ważną rolę w rozwoju powojennego judaizmu. Nauczał jako rabin i napisał fundamentalne prace na temat współczesnego antysemityzmu i syjonizmu.
W wieku pięciu lat Arthur Hertzberg wraz z rodzicami opuścił Europę i przybył do ortodoksyjnej społeczności Youngstown (Ohio), gdzie, jak później wspominał, nawet jako nastolatek twierdził, że literackie znaczenie Talmudu, Kabały i pism chasydyzmu powinno być mniejsze niż na przykład Iliady czy Odysei Homera lub Piekła Dantego. Jego ojciec był ortodoksyjnym rabinem, zakorzenionym w judaizmie aszkenazyjskim. Poinstruował Arthura w zawiłościach Talmudu i innych wielkich pism judaizmu. Chociaż Hertzberg później odszedł od ortodoksji w kierunku konserwatywnego judaizmu, powiedział kiedyś: "Nigdy nie użyłem mojej 'herezji' jako wymówki, by preferować kulturę większości od mojej własnej". Hertzberg był studentem Ernsta Cassirera na Uniwersytecie Columbia zimą 1944-1945. Po śmierci Cassirera przewodniczył jego nabożeństwu żałobnemu jako młody rabin.
W 1950 r. poślubił Phyllis Cannon i para została rodzicami dwóch córek.
W swojej ponad pięćdziesięcioletniej karierze Hertzberg służył jako rabin kongregacyjny, prezes American Jewish Policy Foundation i American Jewish Congress, wiceprezes Światowego Kongresu Żydów i reprezentował judaizm na czele dialogu katolicko-żydowskiego za kadencji Jana XXIII. Dołączył do Martina Luthera Kinga Jr. w jego "Marszu na Waszyngton na rzecz Pracy i Wolności" w 1963 r., który był szczytowym momentem amerykańskiego ruchu na rzecz praw obywatelskich. Odegrał również wiodącą rolę w debacie z Kościołem katolickim na temat niepublikowania dokumentów dotyczących Piusa XII i Holokaustu. Warto również wspomnieć o jego wyraźnej krytyce politycznego zachowania Izraela wobec Palestyny. Arthur Hertzberg był również członkiem rady powierniczej Abraham Geiger College w Poczdamie, pierwszego niemieckiego seminarium rabinicznego od czasów Shoah.
W swoim opus magnum z 1968 r. The French Enlightenment and the Jews: The Origins of Modern Anti-Semitism (Francuskie oświecenie i Żydzi: początki współczesnego antysemityzmu) pokazał, że początki współczesnego antysemityzmu można prześledzić wstecz do "liberalnego" światopoglądu oświeconych filozofów, takich jak Wolter. Podobnie, jego praca The Zionist Idea: A Historical Analysis and Reader z 1972 roku ustanawia studia nad syjonizmem i opisuje współczesny syjonizm jako świecki ruch mający na celu przywrócenie żydowskiej tożsamości obok powszechnego nacjonalizmu innych narodów. Hertzberg, który określał siebie jako pragmatycznego liberała, nie widział sprzeczności między swoimi politycznymi osądami a szacunkiem dla żydowskich tradycji oderwanych od religijnego fundamentalizmu.
Francuskie Oświecenie i Żydzi. Początki współczesnego antysemityzmu. 1968.
Idea syjonistyczna. A Historical Analysis & Reader. 1972.
The Jews in America. (niemiecki: Shalom, Amerika 324. Historia Żydów w Nowym Świecie. Knesebeck Verlag, Monachium 1992. obecnie pod ISBN 3-633-54110-1).
Judaizm. (niemiecki: Judaizm. Podstawy religii żydowskiej. Knesebeck Verlag, Monachium 1995, obecnie pod ISBN 3-499-16522-8)
Z Aronem Hirt-Manheimerem: Żydzi. (niemiecki: Wer ist Jude? Natura i charakter narodu. Carl Hanser Verlag, Monachium 2000, obecnie pod ISBN 3-423-30806-0).
"Stałem się Amerykaninem, odmawiając asymilacji".
"Wszystko, co napisałem w ciągu ostatniego półwiecza, opiera się na założeniach, których nauczyłem się od Kaplana i Barona".
"Nigdy nie utożsamiałem getta z zacofaniem".
Antysyjonizm
Historia Izraela
Chronologia konfliktu izraelsko-palestyńskiego