Wikibiopedia

 

Alice Bota

Alice Bota (ur. 15 grudnia 1979 r. w Krapkowicach, Polska) jest niemiecką dziennikarką i autorką.

Życie i twórczość

Bota spędziła wczesne dzieciństwo na Górnym Śląsku i wyemigrowała z rodziną z Polski do Niemiec w 1988 roku, gdzie osiedlili się w Hamburgu. Po ukończeniu szkoły średniej w Pinnebergu w 1999 r. studiowała współczesną literaturę niemiecką, nauki polityczne i socjologię na Uniwersytecie Christiana-Albrechta w Kilonii. Dzięki stypendium w 2001 r. wyjechała do Polski, aby studiować stosunki międzynarodowe na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kontynuowała studia literaturoznawcze i politologiczne w Berlinie i Poczdamie. Część swojej pracy magisterskiej napisała w Warszawie.

W 2005 roku rozpoczęła naukę w Niemieckiej Szkole Dziennikarstwa w Monachium. Podczas studiów Bota odbyła staż w tygodniku Die Zeit, gdzie od 2007 r. pracuje jako redaktor polityczny. Specjalizuje się w relacjonowaniu wydarzeń w Europie Środkowej i Wschodniej. Jako korespondentka Zeit relacjonuje z Ukrainy dla programu informacyjnego Tagesschau. Wielokrotnie gościła w politycznym talk show Presseclub. Bota mieszka w Hamburgu.

Publikacje książkowe

W 2012 roku Bota opublikowała książkę We New Germans wraz ze swoimi kolegami Khuê Phạm i Özlem Topçu. Anna Reimann napisała w Spiegel Online, że książka ta "nie jest sentymentalnym opisem poszukiwania domu", ale raczej "bardzo poważnym, ale nigdy nie użalającym się nad sobą opisem niemieckiego życia, które wciąż może nie być takie". Motywacja autorów do napisania książki opierała się na haśle "Nasi rodzice są obcokrajowcami, my nie. Jesteśmy nowymi Niemcami. Ale co to oznacza?" W 2021 roku Bota opublikowała książkę "Kobiety Białorusi". Obok Maryi Kalesnikawy, Weraniki Zepkali i Swjatlany Zichanouskaja, książka opowiada o innych kobietach podczas protestów na Białorusi od 2020 roku po fałszerstwach wyborczych w wyborach prezydenckich w 2020 roku. Prześledziła kobiece, choć niekoniecznie feministyczne, oblicze protestów. Ruch protestacyjny poruszył Botę bardziej niż inne postsowieckie ruchy, o których pisała. Książka została opisana w taz jako "niełatwa lektura". Ale jest absolutnie niezbędna". Reinhard Veser napisał o książce dla Frankfurter Allgemeine Zeitung:

Bota opisuje społeczeństwo ze zdecydowanie feministycznego punktu widzenia, ale nie pozwala, by powstrzymało ją to przed ciekawskim spojrzeniem głębiej. Udaje jej się nakreślić żywy obraz społeczeństwa i tamtejszego ruchu protestu. Książka "Kobiety Białorusi" została nominowana do Niemieckiej Nagrody Non-Fiction 2022 przyznawanej przez Fundację Promocji Kultury Książki i Czytelnictwa Niemieckiego Stowarzyszenia Wydawców i Księgarzy.

Publikacje

Kobiety Białorusi. O rewolucji, odwadze i dążeniu do wolności. Berlin Verlag, Berlin 2021, ISBN 978-3-8270-1442-9.

My, nowi Niemcy. Kim jesteśmy, czego chcemy. Rowohlt Verlag, Reinbek 2012, ISBN 978-3-4980-0673-0 (wraz z Khuê Pham i Özlem Topçu).

Nagrody i nominacje

Za artykuł "Where Birth and Death Meet": Nagroda Axel Springer 2009

Za artykuł "Ivan, der Anpasser" nominowany do nagrody Nannen 2009 w kategorii "Film dokumentalny".

Za reportaże "Ein Staat zerfällt", "Schaut, was sie getan haben" i "In der Republik der Lügen" w Die Zeit, w których wmieszała się w prorosyjskich demonstrantów na Ukrainie:

Nominacja do Nagrody Wolności 2015.

Za artykuł "Najpotężniejsza nagroda na świecie "Niemiecka Nagroda Dziennikarska Gospodarka | Giełda | Finanse (djp) 2016 w kategorii "Temat otwarty".

Za artykuł "Ten człowiek chce iść do więzienia "n-ost-Reportagepreis 2017 w kategorii "Tekst"

Nominacja do nagrody German Reporter Award 2016 w kategorii "Najlepszy reportaż"

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności