Adam († XIII w.) był polskim wojewodą sandomierskim i kasztelanem krakowskim.
Adam był jednym z dyplomatów Bolesława Wstydliwego od 1234 do 1264 r. Był także cześnikiem sandomierskim od 1244 do 1246 r., kasztelanem wiślickim od 1250 do 1253 r., wojewodą sandomierskim w 1253 r. i wreszcie kasztelanem krakowskim od 1255 do 1264 r.
Jan Długosz w swojej kronice za rok 1259 podaje, że Adam - błędnie nazywany Klemensem - bronił miasta przed najazdem Tatarów.
Marian Friedberg: Adam syn Leonarda. W: Polski Słownik Biograficzny. Tom 1, Kraków 1935, s. 20.