Adam Kazimierz Kościuszko († 1729 lub 1730) był polskim szlachcicem urodzonym w Inflantach. W latach 1727-1729 był stewardem książęcym i głównym radcą w Księstwie Kurlandii i Semgallen.
Jego kariera polityczna rozpoczęła się w latach 1698-1699 w Warszawie, gdzie w 1701 r. został posłem na sejm. W latach 1705-1707 był komendantem miasta Grobina w Inflantach, a następnie został mianowany lordem burgrabią Selburga. Teraz był członkiem Rady Najwyższej Księstwa Kurlandii i Semgallen i był współsygnatariuszem pierwszej książęcej konstytucji Kurlandii z 1710 r. W 1711 r. został oddelegowany na dwór Piotra Wielkiego (1672-1725) jako wysłannik księcia. W 1727 r. został mianowany na urząd landrata. Opowiadał się za zjednoczeniem Królestwa Polsko-Litewskiego z granicami państwowymi Korony Polskiej, która miała obejmować Wielkie Księstwo Litewskie, Księstwo Inflant, Księstwo Kurlandii i dawne Księstwo Pruskie. Honorował późniejszego króla Polski Augusta III (1696-1763), a także wspierał księcia Kurlandii i Semgalii Ferdynanda Kettlera (1655-1737) w niektórych sprawach politycznych. Chociaż był jednym z niewielu katolickich dygnitarzy w księstwie, cieszył się dużym szacunkiem szlachty bałtyckiej po obu stronach.
Niewiele wiadomo o jego życiu prywatnym, pochodzeniu i rodzinie Kościuszki. Istnieją również legendarne spekulacje na temat przyczyny jego śmierci. Podobno był żonaty z Katarzyną. Do jego majątku należał dwór w Pasvalys, mieście na terenie dzisiejszej Litwy. Istnieje również kilka rozbieżności genealogicznych, a niektóre polskie i białoruskie źródła wskazują również na związek z polsko-białoruskim bohaterem narodowym Tadeuszem Kościuszką.