Jehezkel Katzenellenbogen, znany również jako Ezekiel Katzenelbogen i okazjonalnie Ezekiel Katzenellenbogen (* około 1668 na Litwie; † 8 lipca 1749 w Altonie) był polsko-niemieckim rabinem.
Jehezkel Katzenellenbogen pochodził ze znanej rodziny rabinackiej i początkowo pracował jako rabin w Settel (obecnie w Nadrenii Północnej-Westfalii), Rusach i Kiejdanach (na Litwie). W 1714 r., z rekomendacji rabina Issachara Kohena z Altony, został mianowany naczelnym rabinem tamtejszej gminy. Podczas pobytu w Altonie coraz częściej popadał w konflikty. Polecił Mojżeszowi Hagizowi zakazać Nehemii Hayyun z Amsterdamu. W 1726 r. sam wydał zakaz przeciwko sabatajczykom w Wielkiej Synagodze.
Katzenellenbogen popadł w konflikt z Jakobem Emdenem w związku z kwestiami halachy. Konflikt ten trwał do końca jego życia. Po jego śmierci Emden opisał Katzenellenbogena jako osobę o wątpliwym charakterze. Według uczonego w jego autobiografii Megillat Sefer, nie był w stanie głosić kazań i był ignorantem.
Katzenellenbogen napisał zasady dotyczące kolejności modlitwy Kadisz, które można znaleźć w wydaniu wielkiego Mahzorim z Altony. Jego grób znajduje się na cmentarzu żydowskim w Altonie. Jego potomkowie odnowili go kilka lat temu.
Michael Studemund-Halévy: Katzenellenbogen, Jehezkel. W: Franklin Kopitzsch, Dirk Brietzke (red.): Hamburgische Biografie. Volume 6, Wallstein, Göttingen 2012, ISBN 978-3-8353-1025-4, pp. 152-153.