Waldemar Romuald Baszanowski (ur. 15 sierpnia 1935 w Graudenz; zm. 29 kwietnia 2011 w Warszawie) - polski ciężarowiec.
Waldemar Baszanowski zaczął podnosić ciężary w AWF Warszawa w 1956 roku, kiedy został żołnierzem. W ciągu trzech lat pokazał wyniki, które przygotowały go do międzynarodowych mistrzostw. Oprócz podnoszenia ciężarów, Waldemar przywiązywał również wagę do przygotowania zawodowego, dlatego w latach 1957-1961 studiował na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i uzyskał dyplom nauczyciela sportu.
Jego pierwszym startem na arenie międzynarodowej były Igrzyska Olimpijskie w Rzymie w 1960 roku, gdzie zajął 5. miejsce w kategorii lekkiej. Od tego momentu jego kariera nabierała rozpędu. Podczas swojej długiej kariery został dwukrotnym mistrzem olimpijskim, trzykrotnym mistrzem świata i sześciokrotnym mistrzem Europy.
Waldemar Baszanowski był bardzo eleganckim, szczupłym ciężarowcem, którego siłą była szybkość. Ważył około 70 kg, więc bez problemu zrzucał te kilka kilogramów, by startować w wadze lekkiej (do 67,5 kg wagi ciała). Po Igrzyskach Olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie nie udało mu się zdobyć kolejnego medalu, zakończył czynną karierę. Ustanowił 24 rekordy świata i 61 rekordów Polski. W kolejnych latach pracował jako naukowiec i trener sportowy, a w 1989 roku został prezesem Europejskiej Federacji Podnoszenia Ciężarów.
(OS = Igrzyska Olimpijskie, WM = Mistrzostwa Świata, EM = Mistrzostwa Europy, Le = Waga Lekka, Mi = Waga Średnia)
1960, 5. miejsce, OS w Rzymie, Le, z wynikiem 370 kg, za Wiktorem Buschujewem, ZSRR, 397,5 kg, Tan Howe Liangiem, Singapur, 380 kg, Abdulwahidem Azizem, Irak, 380 kg i Marianem Zielińskim, Polska, 375 kg;
1961, 1. miejsce, mistrzostwa świata + mistrzostwa Europy w Wiedniu, Le, 402,5 kg, przed Siergiejem Łopatinem, ZSRR, 400 kg i Zielińskim, 395 kg;
1962, 1. miejsce, Grand Prix Moskwy, Le, 405 kg, przed Władimirem Kaplunowem, ZSRR, 400 kg i Mihályem Huszką, Węgry, 367,5 kg;
1962, 2. miejsce, Mistrzostwa Świata + Mistrzostwa Europy w Budapeszcie, Le, 412,5 kg, za Kaplunowem, 415 kg i przed Zielińskim, 405 kg;
1963, 2. miejsce, MŚ + ME w Sztokholmie, Le, 410 kg, za Zielińskim, 417,5 kg i przed Kaplunowem, 410 kg;
1964, złoty medal, OS w Tokio, Le, 432,5 kg, przed Kaplunowem, 432,5 kg i Zielińskim, 420 kg;
1965, 1. miejsce, mistrzostwa Europy w Sofii, Le, 425 kg, przed Kaplunowem, 425 kg i Zdeněkiem Otáhalem, CSSR, 387,5 kg;
1965, 1. miejsce, Mistrzostwa Świata w Teheranie, Le, 427,5 kg, przed Zielińskim, 425 kg i Kaplunowem, 412,5 kg;
1966, 1. miejsce, Puchar Bałtyku, Mi, wynikiem 447,5 kg, przed Wiktorem Kurenzowem, ZSRR, 435 kg i Wernerem Dittrichem, NRD, 435 kg;
1966, 2. miejsce, Mistrzostwa Świata + Mistrzostwa Europy w Berlinie, Mi, z wynikiem 447,5 kg, za Kurenzowem, 450 kg i przed Dittrichem, 442,5 kg;
1968, 1. miejsce, ME w Leningradzie, Le, 425 kg, przed Zielińskim, 405 kg i Tilewem, Bułgaria, 402,5 kg;
1968, złoty medal, OS w Mexico City, Le, 437,5 kg, przed Parviz Jalayer, Iran, 422,5 kg i Zieliński, 420 kg;
1969, 1. miejsce, MŚ + ME w Sofii, Le, 445 kg, przed Bagócsem, Węgry, 430 kg i Zbigniewem Kaczmarkiem, Polska, 425 kg;
1970, 2. miejsce, Mistrzostwa Świata w Columbus/USA, Le, 437,5 kg, za Kaczmarkiem, 440 kg i przed Dehnavi, Iran, 420 kg;
1970, 1. miejsce, Mistrzostwa Europy w Szombathely, Le, z wynikiem 432,5 kg, przed Bagócs, 427,5 kg i Kaczmarkiem, 427,5 kg;
1971, 2. miejsce, Puchar Bałtyku w Lubece, Mi, 440 kg, za Leifem Jensenem, Norwegia, 442,5 kg, przed Uwe Klichem, Niemcy, 430 kg;
1971, 1. miejsce, Mistrzostwa Europy w Sofii, Le, 450 kg, przed Kaczmarkiem, 435 kg, i Máté, Węgry, 412,5 kg;
1971, 2. miejsce, Mistrzostwa Świata w Limie, Le, 435 kg, za Kaczmarkiem, 437,5 kg i przed Mucharbi Kirschinow, ZSRR, 430 kg;
1972, 4. miejsce, OS w Monachium, Le, z wynikiem 435 kg, za Kirschinowem, 460 kg, Mladenem Kutschewem, Bułgaria, 450 kg i Kaczmarkiem, 437,5 kg.
1958, 3. miejsce, Fe, 292,5 kg,
1959, 2. miejsce Le, 330 kg,
1960, 2. miejsce Mi, 345 kg,
1961, 2. miejsce Mi z wynikiem 360 kg,
1963, 1. miejsce, Le, z wynikiem 412,5 kg,
1964, 1. miejsce Le z wynikiem 430 kg,
1965, 2. miejsce, Mi, z wynikiem 440 kg,
1966, 1. miejsce, Mi, z wynikiem 430 kg,
1967, 1. miejsce, Le, z wynikiem 420 kg,
1968, 1. miejsce, Le, z wynikiem 425 kg,
1969, 1. miejsce, Le, z 420 kg,
1970, 1. miejsce, Mi, z wynikiem 452,5 kg,
1971, 2. miejsce, Le, z wynikiem 447,5 kg.
Uzyskał łącznie 24 rekordy świata i 61 rekordów Polski.