Wikibiopedia

 

Sven Voelpel

Sven Constantin Voelpel (* 13 października 1973 r. w Monachium) jest niemieckim profesorem zarządzania przedsiębiorstwem na Wydziale Biznesu i Ekonomii Uniwersytetu Jacobsa w Bremie oraz dyrektorem założycielem sieci demograficznej WISE.

Życie

Voelpel studiował ekonomię i nauki społeczne (bac. oec.), zarządzanie przedsiębiorstwem (Dipl.-Kfm.) oraz ekonomię społeczną (Dipl. oec.) na Uniwersytecie w Augsburgu, Uniwersytecie Westminsterskim w Londynie, a także na Uniwersytecie Harvarda (USA) i Uniwersytecie St. Gallen (Szwajcaria) w latach 1993-1999. W 2002 r. uzyskał tytuł doktora (Dr. oec. HSG). W latach 2002-2008 pracował i studiował podyplomowo na Uniwersytecie Harvarda, Uniwersytecie Oksfordzkim (Wielka Brytania) i Harvard Business School (USA). W latach 2003-2004 wykładał i prowadził badania jako profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie w Groningen (Holandia), a w 2004 r. na Wydziale Strategii i Zarządzania w NHH - Norweskiej Szkole Ekonomii i Biznesu (Bergen, Norwegia).

Od 2004 r. Voelpel jest profesorem zarządzania przedsiębiorstwem w Szkole Nauk Humanistycznych i Społecznych (do 2011 r. Jacobs Center on Lifelong Learning and Institutional Development) na Uniwersytecie Jacobsa w Bremie. Od 2003 r. jest profesorem w dziedzinie administracji biznesowej w Business School Netherlands International (Holandia), a w 2009 r. został mianowany stałym profesorem wizytującym na Uniwersytecie St. Gallen oraz profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie strategii, przywództwa i innowacji w EBS Business School, EBS Universität für Wirtschaft und Recht w Wiesbaden.

Od 2013 r. jest profesorem wizytującym na Wydziale Administracji Biznesowej w Szkole Ekonomii, Administracji Biznesowej i Rachunkowości na Uniwersytecie w Sao Paulo (USP) oraz na Universidade Federal da Bahia w Salvadorze w Brazylii.

Voelpel prowadził badania i wykłady w ramach profesury gościnnej na Uniwersytecie Hitotsubashi w Tokio (Japonia) w 2003 r., w Indyjskim Instytucie Zarządzania w Bangalore (IIMB) w Indiach oraz na Uniwersytecie Stellenbosch w RPA odpowiednio w latach 2003-2004, od 2004 r. w CEIBS - China Europe International Business School (Chiny) (2004), w latach 2004-2005 na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie, w 2007 r. w Insead w Fontainebleau pod Paryżem, a w 2013 r. w Brazylijskiej Szkole Administracji Publicznej i Biznesu (EBAPE) przy Fundação Getúlio Vargas (FGV).

Dzięki książce Entscheide selbst, wie alt du bist (Sam zdecyduj, ile masz lat), wydanej w 2016 r., Voelpel stał się bestsellerem, trafiając na 6. miejsce listy bestsellerów literatury faktu. W tej książce opisuje dziesięć czynników, które decydują o wieku biologicznym. W 2020 r. opublikował "Formułę fontanny młodości". Jak zachować zdrowie do późnej starości? Idealnie byłoby, gdyby człowiek nawet w starszym wieku zachował biologiczny wiek młodego człowieka i bogactwo doświadczeń starego człowieka - twierdzi Voelpel.

Dziedziny pracy

Voelpel zajmuje się tematyką strategii, organizacji, innowacji, przywództwa, efektywności zespołów, zarządzania wiedzą i zmianą, zmian demograficznych i zarządzania różnorodnością. Wniósł wkład w te dziedziny wiedzy, publikując ponad 200 publikacji w książkach i czasopismach naukowych. Doradza i prowadzi wykłady dla zarządów i kadry kierowniczej wielu spółek z indeksu DAX, a także dla nadawców publicznych, takich jak ARD i ZDF czy Deutschlandradio. W tych dziedzinach przyczynia się do przekazywania wiedzy z nauki do społeczeństwa, publikując artykuły w gazetach takich jak FAZ, SZ i Zeit, występując w radiu, np. Deutschlandradio, NDR i WDR, oraz w telewizji, np. Münchner Runde i Mittagsmagazin. W 2003 r. Voelpel założył organizację WISE (Wisdom - Innovation - Strategy - Energy) Group, której nadal jest prezesem. W 2007 r. założono WDN - Sieć Demograficzną WISE, której przewodniczy jako dyrektor. Jest członkiem wydziału Międzynarodowej Szkoły Nauk Społecznych w Bremie (BIGSSS) od momentu jej założenia oraz inicjatorem programu podwójnych studiów doktoranckich na Uniwersytecie Jacobsa i Uniwersytecie VU w Amsterdamie.

Badania Voelpela koncentrują się na tym, co sprawia, że ludzie się starzeją i co pozwala im zachować młodość. Opracowuje strategie przetrwania firm w obliczu zmian demograficznych, ze szczególnym uwzględnieniem innowacji dla starzejącej się siły roboczej.

Pisma

Książki

T. Davenport, M. Leibold, S. Voelpel: Zarządzanie strategiczne w gospodarce innowacyjnej. Podejścia i narzędzia strategiczne dla dynamicznych zdolności innowacyjnych. Wiley, New York 2006, ISBN 3-89578-263-7 (przedmowa Klaus Jacobs, przedmowa Heinrich von Pierer; Prezes Zarządu Siemens AG).

M. Leibold, S. Voelpel: Zarządzanie starzejącą się siłą roboczą: wyzwania i rozwiązania. Wiley, New York 2006, ISBN 3-89578-284-X. (Przedmowa Heinricha von Pierera; przedmowa Klausa Jacobsa).

S. Voelpel, R. Lanwehr: Zarządzanie w Lidze Mistrzów. Czego możemy się nauczyć od zawodowych piłkarzy. Publicis, Erlangen/ Nowy Jork 2009, ISBN 978-3-89578-290-9 (z wywiadami Jörga Wontorra i przedmową Rolanda Bergera).

S. Voelpel, M. Leibold, J.-D. Früchtenicht: Herausforderung 50 plus: Koncepcje zarządzania starzejącą się siłą roboczą: odpowiedź na dylemat demograficzny. Publicis-Wiley, Erlangen/ Nowy Jork 2007, ISBN 978-3-89578-291-6 (przedmowa Heinrich von Pierer; przedmowa Klaus Jacobs).

S. Voelpel: Sam zdecyduj, ile masz lat. Co badania naukowe wiedzą o zachowaniu młodości. Rowohlt, Reinbek 2016, ISBN 978-3-499-63181-8.

S. Voelpel: Formuła Fontanny Młodości. Jak zachować zdrowie do późnej starości. Rowohlt, Hamburg 2020, ISBN 978-3-499-00193-2.

Eseje

T. Biemann, M. S. Cole, S. C. Voelpel: Porozumienie wewnątrz grupy: O stosowaniu (i nadużywaniu) rWG i rWG(J) w badaniach nad przywództwem i kilka wskazówek dotyczących najlepszych praktyk. W: Leadership Quarterly. Vol. 23, No. 1, 2012, pp. 66-80.

E. Kearney, D. Gebert, S. C. Voelpel: Kiedy i w jaki sposób różnorodność przynosi korzyści zespołom: znaczenie potrzeb poznawczych członków zespołu. W: Academy of Management Journal. Vol. 52, No. 3, 2009, pp. 581-598.

S. C. Voelpel, R. Eckhoff, J. Förster: Dawid przeciw Goliatowi? Wielkość grupy i efekty bystandera w wirtualnym dzieleniu się wiedzą. W: Stosunki międzyludzkie. Vol. 61, No. 2, 2008, pp. 273-297.

I. Nonaka, G. von Krogh, Voelpel, S.C.: Teoria tworzenia wiedzy organizacyjnej: Ścieżki ewolucji i przyszłe postępy. W: Studia nad organizacjami. Vol. 27, No. 8, 2006, pp. 1179-1208.

S. C. Voelpel, M. Dous, T. Davenport: Pięć kroków do stworzenia globalnego systemu dzielenia się wiedzą: Siemens Share-Net. W: Academy of Management Executive. Vol. 19, No. 2, 2005, pp. 9-23.

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności