Schlomo Lajtman, znany również jako Shlomo Leitman (* nieznany w Warszawie, Polska; † 14 października 1943 r. w Sobiborze) przybył do obozu zagłady w Sobiborze we wrześniu 1943 r. wraz z pierwszym transportem sowieckich Żydów. Odegrał kluczową rolę w powstaniu w Sobiborze.
Niewiele wiadomo o życiu Schlomo Lajtmana. Był jedną z siedmiu osób w komitecie, który zaplanował i przeprowadził powstanie w Sobiborze. Aleksander Petscherski, wojskowy organizator powstania, włączył go również do swojej grupy bojowej, która miała przeprowadzić działania wojskowe podczas powstania.
Lajtman uciekł do Związku Radzieckiego po inwazji Wehrmachtu na Polskę i znalazł się w pierwszym transporcie ze Związku Radzieckiego do obozu zagłady. Petschersky podróżował z Mińska do Sobiboru. Znali się z obozu w Mińsku od jakiegoś czasu i byli przyjaciółmi.
Schlomo Lajtman otrzymał rozkaz zabicia esesmana Friedricha Gaulsticha w warsztacie stolarskim w dniu powstania i zabił go siekierą. Lajtman został ranny podczas ucieczki z obozu zagłady i leżał na skraju lasu. Odmówił zabrania przez uciekających Polaków, którzy chcieli go uratować. Lajtman jest jednym z głównych bohaterów filmu Jacka Golda Ucieczka z Sobiboru.
Barbara Distel: Sobibór. W: Wolfgang Benz, Barbara Distel (red.): Der Ort des Terrors. Historia narodowosocjalistycznych obozów koncentracyjnych. Tom 8: Ryga, Warszawa, Vaivara, Kowno, Płaszów, Kulmhof/Chełmno, Bełżec, Sobibór, Treblinka. C.H. Beck, Monachium 2008, ISBN 978-3-406-57237-1, str. 376 i nast.
Jules Schelvis: Obóz zagłady Sobibór, Unrast-Verlag, Hamburg i Münster 2003, ISBN 3-89771-814-6.