Maurycy (Mojżesz) Allerhand (* 28 czerwca 1868 w Rzeszowie, Austro-Węgry; † sierpień 1942 w obozie zagłady w Bełżcu) był polskim prawnikiem i profesorem na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego.
Pochodził z zamożnej żydowskiej rodziny niższej szlachty. Po ukończeniu gimnazjum w Rzeszowie rozpoczął studia na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1892 r. uzyskał tam tytuł doktora prawa. Następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie pracował jako prawnik, a w 1900 r. założył własną kancelarię. Poza praktyką adwokacką publikował liczne artykuły, rozprawy i monografie prawnicze w czasopismach polskich i zagranicznych. Stopień doktora habilitowanego w zakresie postępowania sądowego uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1909 r. po rozprawie habilitacyjnej "Przebiegłość w postępowaniu sądowym". Wiele prac napisał w języku niemieckim i innych językach. W 1917 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1922 r. profesorem zwyczajnym.
22 sierpnia 1919 r. został powołany na członka Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Polskiego, a w 1922 r. na członka Trybunału Stanu. W 1929 r. był przewodniczącym Gminy Żydowskiej. Trzymał się z dala od polityki i był zwolennikiem pełnej asymilacji z Polską i narodem polskim. Jednocześnie kontynuował praktykę adwokacką i pracował naukowo, wykładając prawo egzekucyjne, sądownictwo dobrowolne, prawo przetargowe, historię i organizację sądownictwa, zawód adwokata i notariusza, a także prawo ubezpieczeń lotniczych. Do 1933 r. był kierownikiem Katedry Prawa Handlowego i Giełdowego. Często zapraszał młodych kolegów na seminaria w ramach swoich studiów na uniwersytecie. Wśród tych kolegów byli znani później prawnicy, tacy jak Karol Koranyi, Kazimierz Przybyłowski, Jerzy Sawicki i Stefan Rozmaryn-Kwieciński. W latach 1932-1933 opublikował dwuczęściowy komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, w 1935 r. komentarz do prawa handlowego, a w 1937 r. komentarz do prawa upadłościowego. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa i reorganizacji uczelni wykładał na Wydziale Prawa.
Po ataku Niemiec na Związek Radziecki i wkroczeniu Wehrmachtu do Lwowa 30 czerwca 1941 r. odmówił objęcia funkcji przewodniczącego Judenratu. Został zwolniony z uniwersytetu i wraz z rodziną wywieziony do getta. Następnie wraz z rodziną został deportowany do obozu zagłady w Bełżcu, gdzie został zamordowany w sierpniu 1942 roku. Jego syn Joachim, wnuk Leszek i synowa przeżyli Holokaust.
Pamiętnik z getta lwowskiego, który Allerhand pisał w getcie lwowskim, został później odnaleziony. Został on opublikowany przez jego wnuka w Polsce w 2003 roku.
Maurycy Allerhand, Leszek Allerhand: Zapiski z tamtego świata. Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków, 2003, ISBN 83-88365-84-3. 2 wydanie: 2011, ISBN 978-83-931373-8-1.
Leszek Allerhand: Zapiski z tamtego świata. 2003.