Leon Billewicz (* 1870; † kwiecień 1940 w Charkowie) był generałem brygady w polskiej armii i został zamordowany podczas serii masowych mordów znanych jako masakra katyńska na terenie dzisiejszej Ukrainy.
Billewicz rozpoczął karierę wojskową w Cesarskiej Armii Rosyjskiej. Od listopada 1918 roku służył w polskich siłach zbrojnych i dowodził 13 Brygadą Piechoty w wojnie polsko-bolszewickiej, przyjmując stopień generała w 1919 roku. Po zawarciu pokoju ryskiego w marcu 1921 r. pozostał w służbie czynnej do kwietnia 1927 r. i dowodził garnizonem twierdzy brzeskiej. Chociaż był w stanie spoczynku, po sowieckiej okupacji wschodniej Polski został uwięziony przez NKWD w Starobielsku, niedaleko Ługańska w ówczesnym Związku Radzieckim. Podczas masowych mordów w Katyniu został zamordowany w kwietniu 1940 r. w więzieniu w Charkowie i pochowany w Piatichatkach.