Krystyna Maria Kuperberg, z domu Trybulec (ur. 17 lipca 1944 w Tarnowie) - amerykańska matematyczka.
Kuperberg jest polskiego pochodzenia. Jej rodzice, Jan W. i Barbara H. Trybulec, byli farmaceutami z własną apteką w Tarnowie. Jej starszy brat Andrzej Trybulec, mąż Włodzimierz Kuperberg i syn Greg Kuperberg również są matematykami. Ich córka Anna Kuperberg jest znaną amerykańską fotoreporterką. W wieku 15 lat przeprowadziła się z rodzicami z Tarnowa do Gdańska.
W 1962 roku rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pierwsze wykłady z matematyki prowadził Andrzej Mostowski; później uczęszczała na wykłady z topologii Karola Borsuka i zafascynowała się tą dziedziną. Krystyna Kuperberg uzyskała tytuł magistra topologii pod kierunkiem Borsuka w 1966 roku.
W 1969 r. wraz z rodziną wyjechała z Polski, najpierw do Szwecji, a następnie w 1972 r. do Houston w Teksasie w Stanach Zjednoczonych.
W 1974 roku obroniła doktorat pod kierunkiem Karola Borsuka (i Williama Jaco) na Rice University (rozprawa: The Shape Theory Analogues of Some Classical Isomorphism Theorems for Homology and Homotopy Groups). W tym samym roku wraz z mężem podjęła pracę na Uniwersytecie Auburn, gdzie w 1984 r. została profesorem zwyczajnym.
Wykładała również na Oklahoma State University (1982-83), w Courant Institute of Mathematical Sciences na New York University (1987) oraz w semestrze letnim 1995 r. na Uniwersytecie Paris XI w Orsay.
Początkowo koncentrowała się głównie na topologii, ale także na geometrii euklidesowej, a później na geometrii dyskretnej.
W 1987 roku rozwiązała otwarty wcześniej problem Bronisława Knastera.
Jej zainteresowanie punktami stałymi i topologicznymi aspektami systemów dynamicznych rozpoczęło się w latach 80-tych. W 1993 roku skonstruowała gładki kontrprzykład dla przypuszczenia Seiferta, że wszystkie niesinusoidalne ciągłe pola wektorowe na 3-sferze mają zamkniętą krzywą rozwiązania. W niższych warunkach różniczkowalności przypuszczenie to zostało już obalone przez Paula A. Schweitzera w 1974 roku.
Wraz z synem kontynuuje pracę nad układami dynamicznymi.
Wygłosiła wykład plenarny AMS w 1995 roku, wykład plenarny MAA w 1996 roku i była zaproszonym prelegentem na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Berlinie w 1998 roku (Counterexamples to the Seifert conjecture). W 1995 roku Kuperberg otrzymała Nagrodę Fundacji Kościuszkowskiej im. Alfreda Jurzykowskiego. W 1996 roku otrzymała nagrodę Research Excellence Award przyznawaną przez College of Sciences and Mathematics na Uniwersytecie Auburn.
Jest również członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego (AMS) i jego członkiem.
K. Kuperberg, A smooth counterexample to the Seifert conjecture, Ann. of Math. (2) 140 (1994), Nr. 3, S. 723-732.
G. Kuperberg and K. Kuperberg, Generalized counterexamples to the Seifert conjecture, Ann. of Math. (2) 143 (1996), Nr. 3, S. 547-576.
K. Kuperberg Aperiodic dynamical systems, Notices AMS, Oktober 1999 (Noether Lecture), Online