John Alexander Carlisle Aiken (ur. 17 grudnia 1921 w Belfaście, zm. 21 maja 2005 w Westminster, City of Westminster) - brytyjski oficer lotnictwa cywilnego Royal Air Force, ostatni w randze generała (szef policji) w latach 1976-1978 Air Member for Personnel w sztabie sił powietrznych, a tym samym członek Komitetu Sił Powietrznych Ministerstwa Obrony. Następnie w latach 1978-1981 pełnił funkcję dyrektora generalnego wywiadu wojskowego CDI (Chief of Defence Intelligence).
Aiken wstąpił do British Army po wizycie w Birkenhead School. 9 listopada 1940 porucznik (Second Porucznik) w Lineinfanterieregiment Queen... Own Cameron Highlanders. Nieco ponad rok później zmienił zdanie. == Linki zewnętrzne ==* Oficer Sił Powietrznych Royal Air Force Volunteer Reserve (RAFVR) 1 listopada 1941 roku. Po awansie na porucznika Flying Officer (ur. 1 października 1942 został pilotem w Royal Auxiliary Air Force No. 611 (West Lancashire) Squadron RAAF i brał udział w licznych operacjach lotniczych w Europie. W roku 1944 został pilotem No. 548 Squadron RAF, który był używany w Azji Południowo-Wschodniej i Australii.
Po zakończeniu wojny w 1946 roku Aiken został oficerem sztabowym w kwaterze głównej Dowództwa Ataku (RAF Fighter Command), a tam 13 marca 1946 roku. 1 czerwca 1947 roku został przeniesiony do RAF i awansowany na porucznika Flighta. Zmarł 1 września 1945 roku. W dniu 4 lipca 2007 r. W 1947 otrzymał Territorial Efficiency Medal (Tem). W 1948 roku ukończył szkolenie instruktorskie w Centralnej Szkole Lotniczej (Central Flying School), a następnie pełnił funkcję instruktora QFI (Qualified Flying Instructor) w RAF College Cranwell, szkole oficerskiej brytyjskich sił powietrznych. Po awansie na Majora (Squadron Leader) 1 maja 1939 roku. 1 stycznia 1950 został dowódcą drużyny lotniczej Uniwersytetu Birmingham (Air Squadron) i w 1953 został absolwentem RAF Staff College Bracknell. Po ukończeniu studiów został on mianowany 29 marca 1945 roku. 1 marca 1954 osobisty adiutant dowódcy RAF Fighter Command, Air Marshal Dermot Boyle.
W dniu 2 lipca 2007 r. Styczeń 1956 roku Aiken przejął pierwsze stanowisko dowódcy No jako następca Squadron Leader Edward Sismore. 29 Squadron RAF, załoga nocnych myśliwców na lotnisku RAF Tangmere, wyposażona w Gloster Meteor. Jako taki otrzymał pierwszy stan z rąk komendanta policji Dermot Boyle'a, który dopiero na jeden dzień wcześniej. 1 stycznia 1956 został szefem sztabu sił powietrznych (Chief of the Air Staff). W tym czasie został pierwszym z nich. 1 lipca 1956 roku został awansowany na podpułkownika (Wing Commander). 1 stycznia 1958 został zastąpiony przez Squadron Leader William Harbison. Od stycznia 1958 r. ukończył kurs w Joint Service Staff College (JSSC), a następnie od 29 września 2008 r. ukończył szkołę. W marcu 1958 roku został mianowany oficerem sztabu operacji lotniczych w siedzibie głównej sił NATO w północnej Europie (Allied Forces Northern Europe).
W dniu 29 września 2007 r. 1 sierpnia 1960 roku Aiken przeszedł do sztabu sił powietrznych jako zastępca szefa wydziału wywiadu. 1 stycznia 1961 roku awansował na pułkownika (Kapitan Group). W dniu 4 lipca 2007 r. 1 listopada 1963 roku został dowódcą bazy lotniczej RAF Finningley. Był szefem wydziału wywiadu w Sztabie Lotniczym. W dniu 1 lipca 1939 roku został ochrzczony. W lipcu 1965 roku awansował również na Commodore Air i pozostał na tej pozycji do stycznia 1968 roku. W dniu 10 lipca 2007 r. 1 czerwca 1967 został Companionem Order of the Bath (CB).
Aiken ukończył kurs w Imperial Defence College (IDC) w Londynie od stycznia 1968 roku. 1 stycznia 1969 roku został awansowany na generała dywizji (Air Vice Marshal). Następnie w dniu 12 grudnia 2008 r. przejął stanowisko przewodniczącego Komitetu Regionów. W dniu 8 marca 1969 r. został zastępcą dowódcy sił powietrznych w Republice Federalnej Niemiec (RAF Germany) i pozostał tam do 8 marca 1969 r. z 8 marca 1971 roku. Następnie ubrał się między ósmym rokiem życia. Od marca 1971 r. do 25 marca 1971 r. Od 1 czerwca 1973 r. pełnił funkcję szefa Głównego Działu Szkolenia Sił Powietrznych. 22 czerwca 1972 w Unii Personalnej Kierownik Projektu Zatrudniania Pracy (Manpower Economy Exercise). W dniu 2 lipca 2007 r. W dniu 25 czerwca 1973 został pobity na komandora Knighta Order of the Bath (KCB) i dalej prowadził dodatek do nazwy Sir niedaleko Aikena. Od czerwca 1973 r. zastąpił derek Hodgkinsona nowym dowódcą brytyjskich sił zbrojnych na Cyprze BFC (British Forces Cyprus) oraz dowódca sił powietrznych na Bliskim Wschodzie NEAF (RAF Near East Air Force). Jednocześnie był również administratorem Królewskich Baz Powietrznych Akrotiri i Dekelii na Cyprze. W tydzień po objęciu tych stanowisk został pierwszym oficerem. 1 lipca 1973 roku został mianowany generałem broni (Air Marshal). Podczas swej działalności w tym kraju doszło do inwazji tureckiej i okupacji północnego Cypru. Do końca sierpnia 1974 roku zorganizował ewakuację około 20 tys. obywateli brytyjskich z Cypru. W dniu 31 grudnia 2007 r. W dniu 8 marca 1976 r. NEAF został rozwiązany, a zadania przejęła kwatera główna Cypru (Air Headquarters Cyprus). Jego następcą jako głównodowodzącego BFC został następnie Air Marshal Roy Austen-Smith, który jednocześnie jest administratorem Królewskich Baz Powietrznych Akrotiri i Dekelia SBAA (Sovereign Base Areas Administration).
W dniu 5 lipca 2007 r. 26 czerwca 1976 Aiken został następcą komendanta policji Neila Camerona jako Air Member for Personnel, a następnie do czasu jego zastąpienia przez Air Vice Marshal John Gingell. Odpowiedzialny za sprawy kadrowe w Sztabie Lotniczym w dniu 27 lutego 1978 r. Jako taki pełnił również funkcję członka Komitetu Sił Powietrznych Ministerstwa Obrony. Niecały miesiąc po odejściu od Air Vice Marshal Gingell pożegnał się 31 grudnia. W marcu 1978 roku został zwolniony z czynnej służby wojskowej.
Następnie w 1978 roku Aiken zastąpił generała broni Davida Willisona jako dyrektora generalnego wywiadu wojskowego CDI (Chief of Defence Intelligence). Na tym stanowisku trzy lata później objął stanowisko wiceadmirała Roya Hallidaya, byłego zastępcy szefa sztabu obronnego ds. wywiadu (Deputy Chief of the Defence Staff).
Po zakończeniu działalności jako CDI Aiken w latach 1981-1984 pełnił funkcję przewodniczącego, a następnie w latach 1984-1990 pełnił funkcję członka komitetu doradczego Chatham House, Royal Institute of International Affairs. W latach 1984-1985 był również ponownie przewodniczącym Royal Air Forces Association (RAFA) w latach 1987-1988.
Z jego małżeństwa z Pameli Bartlett w 1948 roku wyłoniła się córka i syn.