Itzhak Lichtman, pisany również jako Yitzhak Lichtman i Jitschak Lichtman (* grudzień 1908 w Żółkiewce w Polsce; † 1992 w Izraelu) był jednym z 47 ocalałych z obozu zagłady Sobibór w Polsce i był zaangażowany w Powstanie Sobiborskie.
Itzhak Lichtman przybył do obozu zagłady w Sobiborze wraz z rodziną i bratem 15 maja 1942 roku. Po przewiezieniu do Sobiboru został wybrany spośród 2000 osób na rampie obozowej, aby zostać więźniem pracy, gdzie pracował jako szewc. W obozie poznał Edę Fischer, którą później poślubił.
Podczas powstania w Sobiborze 14 października 1943 r. esesman Josef Vallaster został pod byle pretekstem wywabiony z pociągu, którym przewoził Żydów nienadających się do transportu do komór gazowych. Miał przymierzyć nowe buty w warsztacie szewskim. Tam został zabity siekierą przez Itzhaka Lichtmana i szewca Scholema Fleischackera, a po udanej ucieczce 18 października 1943 r. Lichtman dołączył do partyzantów w okolicach Żukowa, a w czerwcu 1944 r. wstąpił do polskiego wojska. Wraz z Edą Lichtman wyemigrował do Izraela w 1950 r. On i jego żona są głównymi bohaterami filmu Jacka Golda Ucieczka z Sobiboru. Oboje zostali przesłuchani przez Rashke, a ich wypowiedzi na temat obozu zagłady zostały opublikowane w książce o tym samym tytule.
Jules Schelvis: Obóz zagłady Sobibór. Unrast-Verlag, Hamburg/Münster 2003, ISBN 3-89771-814-6.