Friedrich Albert Lessel (po polsku: Fryderyk Albert Lessel, * 1767 w Dreźnie; † 15 marca 1822 w Warszawie) był architektem niemieckiego pochodzenia, który pracował w Polsce w końcowej fazie Królestwa i podczas zaborów. Pracował głównie w mieście stołecznym Warszawa. Jego budynki często charakteryzowały się połączeniem elementów klasycyzmu i neorenesansu.
Po ukończeniu studiów architektonicznych Lessel początkowo pracował jako mistrz budowlany w Warszawie pod kierunkiem Johanna Christiana Kamsetzera. W 1791 roku otrzymał dyplom architekta z rąk króla Stanisława II Augusta Poniatowskiego. Następnie przebywał we Włoszech, skąd powrócił do Warszawy w 1894 roku. Następnie pracował jako majster budowlany na Mazowszu i w Wielkopolsce. Od 1804 r. objął oficjalne funkcje mistrza budowlanego w Warszawie.
Lessel był zaangażowany w przebudowę ważnych rezydencji magnackich w Warszawie w stylu neoklasycystycznym. Jego przebudowa Pałacu Błękitnego przy ulicy Sentorskiej jest uważana za wybitną pod względem architektonicznym. Jarosław Zieliński dostrzega tu styl architektoniczny nawiązujący już do minimalistycznej myśli formalnej początku XX wieku. Oprócz realizacji zleceń od zamożnych rodzin arystokratycznych, Lessel budował również przestronne bloki mieszkalne dla aspirującej burżuazji miasta, często przy ulicach Miodowej i Nowy Świat. Szczególną uwagę przykuwał budynek dla Karola Burgera, wysokiego rangą pracownika poczty. Mimo usytuowania w szeregu domów przy ruchliwej ulicy Nowy Świat, trzypiętrowa kamienica miała centralny ryzalit zaprojektowany jako monumentalny portyk, z sześcioma kolumnami umieszczonymi bezpośrednio przed drugą i trzecią kondygnacją.
Zaprojektował dekoracje powitalne na wizytę rosyjskiego cara (a następnie polskiego króla) Aleksandra I w Warszawie w 1815 roku.
Lessel poślubił Chrystianę-Katarzynę Leppigé 14 października 1800 roku; para miała pięcioro dzieci. Jednym z synów był architekt Józef Grzegorz Lessel, który również pracował w Warszawie. Ich córka Anna Krystyna Marianna (1811-1878) wyszła za mąż za lekarza Jana Alfonsa Brandta, którego synem był malarz Józef Brandt. Kolejna córka, Aniela Amelia (1814-1856), była żoną lekarza Adama Bogumiła Helbicha (1796-1881).
W latach 90. XVIII w. udział - obok Enrico Marconiego i Johanna Christiana Kamsetzera - w budowie Pałacu Tyszkiewiczów
W 1805 r. rozbudowa i przebudowa Pałacu Branickich
1806 przebudowa Pałacu Przeździeckich, obecnie Hotel Le Regina
w latach 1806-1808 przebudowa Pałacu Młodziejowskiego dla Feliksa Potockiego
w latach 1806-1809 Pałac Walickich, ul. Rymarska 2/4 róg Senatorskiej 44 (przy Placu Bankowym; zniszczony w czasie wojny, nieodbudowany)
w 1812 r. przebudowa Pałacu Szaniawskich
gruntowna przebudowa "Pałacu Błękitnego" dla Stanisława Kostki Zamoyskiego w latach 1812-1815
w latach 1817-1819 przebudowa dawnego pałacu Jabłonowskich na ratusz warszawski
Kamienica Karola Burgera przy Nowym Świecie 35 z 1820 r. Dziś w odbudowanym po wojnie budynku mieści się słynna warszawska cukiernia "Blikle".
Zygmunt Batowski: Lessel, Friedrich Albert. W: Hans Vollmer (red.): Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Założony przez Ulricha Thieme i Felixa Beckera. Tom 23: Leitenstorfer-Mander. E. A. Seemann, Leipzig 1929, s. 127 (biblos.pk.edu.pl).
Andrzej Rottermund: Fryderyk Albert Lessel. W: Biuletyn historii sztuki. Vol. 28, No. 2, 1966, ISSN 0006-3967, pp. 215-241 (Polish).
Tadeusz Stefan Jaroszewski, Andrzej Rottermund: Frederick Albert Lessel. In: Jakub Hempel, Fryderyk Albert Lessel, Henryk Ittar, Wilhelm Henryk Minter: architekci polskiego klasycyzmu. Państwowe Wydawn. Naukowe, Warschau 1974, S. 239-240 (polnisch).
Marek Kwiatkowski: Fryderyk Albert Lessel, Autor mehrerer Warschauer Bürgerhäuser. In: Podług Nieba i zwyczaj Polski. 1988, OCLC 888386918, S. 451-456 (polnisch).