Bettina Flitner (* 29 października 1961 r. w Kolonii) jest niemiecką fotografką i autorką. Mieszka i pracuje w Kolonii i Berlinie.
Bettina Flitner urodziła się w Kolonii w 1961 roku. Jest córką Hugberta Flitnera, syna Wilhelma Flitnera. W latach 1986-1992 odbyła staż jako montażystka filmowa w WDR i studiowała w Niemieckiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej w Berlinie. Flitner otrzymała liczne nagrody za swoją twórczość filmową i fotograficzną. Od 1989 roku pracuje jako fotograf, a od 1992 roku jest członkiem kolońskiej agencji fotograficznej laif.2 czerwca 2018 roku poślubiła feministkę Alice Schwarzer.
Prace artystyczne Flitnera mają często charakter serialowy, łączą obraz i tekst, najczęściej cytaty z portretowanych. Przykładem może być jej reportaż z Ziemi niczyjej, cykl zdjęć o upadku muru w 1989 r., w którym pytała ludzi ze Wschodu i Zachodu o ich stan ducha. Albo praca Sąsiedzi o zamieszkach w Hoyerswerdzie i trylogia Moje serce. Mój wróg. Mój pomnik z lat 1992-1995 "Żywe obrazy pełne poezji, rzadka równowaga między patosem a normalnością. Obrazy i zdania, które hipnotyzują widza" - pisze Zeit Magazin.Bettina Flitner od początku pracowała między gatunkami: między dziennikarstwem dokumentalnym a inscenizowaną fikcją. W centrum uwagi zawsze znajdują się ludzie. Wczesne instalacje Flitner w przestrzeni publicznej, za pomocą których "od lat 90. przenikała do establishmentu sztuki i przełamywała jego granice, były przełomowo nowatorskie".
Jej wielokrotnie nagradzana praca Ich bin stolz, ein Rechter zu sein (Jestem dumna, że jestem prawicowcem) o radykalnej prawicowej młodzieży, którą wystawiła jako instalację przestrzenną na wystawie ART Cologne 2001, wywołała kontrowersyjne dyskusje. "Obrazy te mówią dokładnie o tym, co Hannah Arendt już kilkadziesiąt lat temu nazwała 'banalnością zła'" - tak jury konkursu "Rückblende 2000" uzasadniło przyznanie nagrody specjalnej za fotografię polityczną.
W 2004 r. ukazała się książka portretowa Bettiny Flitner "Kobiety z wizją". Podróżowała w tym celu po całej Europie i portretowała kobiety, które ukształtowały kontynent poza granicami swojego kraju, zarówno głowy państw, jak i działaczki na rzecz praw człowieka, artystki i pisarki. "Bettina Flitner - jej nazwisko od dawna jest znakiem rozpoznawczym idiosynkratycznych koncepcji fotograficznych, które często mają charakter dokumentalny, ale przede wszystkim opowiadają bardzo osobiste historie. [...] Flitner ostrożnie gra kontrastami. Jej zdjęcia nigdy nie wydają się skomponowane czy wymyślone. Wydaje się, że jest ona w magiczny sposób połączona z osobowościami, jakby przezroczystą wstęgą" - brzmiał werdykt Süddeutsche Zeitung. Wystawa, którą stworzyła wraz z architektem Dörte Gatermannem, objechała Europę.
Flitner kontynuowała portretowanie kobiecych "wzorców" w pracy Frauen die forschen (Kobiety prowadzące badania), w której sfotografowała 25 najlepszych niemieckich badaczek. Portrety te są również prezentowane jako wystawa.
Ostatnio fotografowała ludzi, pojedyncze osoby i grupy nad brzegiem Renu. "Bettina Flitner z teatralnym wyczuciem tworzy scenariusze, które wywołują lawinę skojarzeń. [...] W nowych pracach z cyklu Boatpeople urodzona w Kolonii artystka w sposób elegijny porusza się między pożegnaniem a przybyciem. "W 2005 roku otrzymała nagrodę fotograficzną Fundacji Michaela Horbacha.2022 Bettina Flitner opublikowała swoją pierwszą książkę literacką My Sister. Opowiada o samobójstwie swojej starszej siostry Susanne. Bettina Flitner opowiada historię relacji między rodzeństwem: dzieciństwo w latach 70., lata spędzone w szkole waldorfskiej, wspomnienia charyzmatycznych dziadków, w tym słynnego pedagoga reformy, ojca - menedżera kultury i przedstawiciela lewicowo-liberalnej wykształconej klasy średniej dawnej RFN, rok w Nowym Jorku, wakacje na Capri, pierwsze przygody z miłością w okresie dojrzewania. Następnie nadmierne wymagania dzieci związane z seksualnym libertynizmem rodziców, popadnięcie matki w depresję i niespełnione oczekiwania zawodowe rodziców wobec córek.
Moja siostra. Kiepenheuer & Witsch, Kolonia 2022, ISBN 978-3-462-00237-9.
Fathers & Daughters. Opowieści o wyjątkowej relacji. (Z Ranga Yogeshwar, Martin Walser i Franziska Walser, Ellen Lohr i Alfred Lohr, Insa Thiele-Eich i Gerhard Thiele oraz wielu innych), Elisabeth Sandmann Verlag, Monachium 2021, ISBN 978-3-945543-83-2.
Zasada jabłoni. 11 osobowości na pytanie: "Co pozostaje?". Opublikowana w ramach inicjatywy "Moje dziedzictwo czyni dobro". Das Prinzip Apfelbaum", Vergangenheitsverlag, Berlin 2014, ISBN 978-3-86408-182-8 (z Egonem Bahrem, Günterem Grassem, Margot Käßmann, Dieterem Mannem, Ulfem Merboldem, Reinholdem Messnerem, Christiane Nüsslein-Volhard, Anne-Sophie Mutter, Friede Springer, Richardem von Weizsäckerem, Wimem Wendersem).
Podróże po Birmie. Z tekstami Alice Schwarzer. DuMont, Kolonia 2012, ISBN 978-3-8321-9424-6.
Boatpeople. Fotografie, Bettina Flitner, Kolonia/ Berlin 2012, ISBN 978-3-00-036772-4.
Barbara Schneider-Kempf (red.): Die Staatsbibliothek und ich: Bettina Flitner porträtiert 24 Persönlichkeiten mit Schätzen aus der Staatsbibliothek zu Berlin - Preußischer Kulturbesitz. Książka towarzysząca wystawie w Staatsbibliothek zu Berlin, Haus Potsdamer Straße, od 21 września do 30 grudnia 2011 r. Berlin 2011, ISBN 978-3-88053-169-7.
z Jeanne Rubner: Frauen, die forschen. 25 najlepszych kobiet naukowców. Collection Rolf Heyne, Monachium 2008, ISBN 978-3-89910-402-8.
Kobiety z wizją - 48 Europejczyków. Z tekstami Alice Schwarzer. Knesebeck, Monachium 2004, ISBN 3-89660-357-4.
L'Europe au Fèminin. Personnalités d'exception. Éditions de la Martinière, Paris 2004, ISBN 2-7324-3163-X.
Ludzie tacy jak ty i ja. Korridor, Kolonia 1999, ISBN 3-9804354-6-6.
Prosto w serce. Reportaże i instalacje. Edition Braus, Heidelberg 1998, ISBN 3-89466-230-1.
Moje serce. Mój wróg. Mój pomnik. Trzy fotoreportaże. EMMA-Verlag, Kolonia 1995, ISBN 3-922670-35-0.
Uwięzieni w zoo. Animals behind Bars, pod redakcją Virginii McKenny, Billa Traversa i Jonathana Wraya, Zweitausendeins, Frankfurt am Main 1993, ISBN 3-86150-000-0.
Raport z Ziemi Niczyjej. Raport z Ziemi Niczyjej. Elefanten-Press, Berlin 1990, ISBN 3-88520-401-0.
Nie rodzę się kobietą. Portrety fotograficzne autorstwa Bettiny Flitner. EMMA-Verlag, Kolonia 1988, ISBN 3-922670-16-4.
1990: Galeria zdjęć na Helsingforser Platz, Berlin
1991: Galeria Elefanten-Press, Berlin
1992: Galeria Grauwert, Hamburg
1993: Galeria Melkweg, Amsterdam, Holandia
1994: Instalacja fotograficzna Mój pomnik w Josef-Haubrich-Hof, Kolonia
1995: Photo Forum, Lucerna, Szwajcaria
1996: Mściciel z Drezna dla festiwalu Theater der Welt, Drezno
1997: Instalacje fotograficzne w centrach miast: Poczdam, Kolonia, Berno, Hamburg
1998: Suermondt-Ludwig-Museum, Aachen
1999: Galeria von Loeper, Hamburg
2001: ART Cologne, pula wsparcia dla młodych artystów, Galerie von Loeper
2002: Muzeum Komunikacji w Berlinie
2003: ART Cologne, Galeria von Loeper
2004: Swiss Re, Monachium
2005: Muzeum Sztuki w Tampere, Tampere, Finlandia
2005: Galeria 6811, forum junge kunst
2005: Dom Miejski Ulm
2007: Biblioteca National, Madryt
2008: Galeria Wizualna, Photokina
2009: Urania, Berlin
2011: Galeria Zellermayer, Berlin
2011: Biblioteka Państwowa i ja, Biblioteka Państwowa w Berlinie - SPK
2011: Muscarelle Museum of Art, Williamsburg, USA
2012: Galeria Zellermayer, Berlin
2013: Kunstverein Sundern
2014: Czym dla Pana jest NRD? Dom Kultury Mestlin
2014: Freier, galeria zdjęć laif, Kolonia
2014: Reportaż z Ziemi niczyjej, Galeria Raab, Berlin
2015: Ucieczka, azyl, protest? Musimy porozmawiać!, Forum Historii Współczesnej Lipsk
2015: Twarzą w twarz, wystawa z fotoreportażami z 25 lat, Fundacja Michaela Horbacha, Kolonia
2016: Reportaż z ziemi niczyjej, Leica Galerie Hamburg
2019: Polowanie na czarownice dzisiaj, Muzeum Anny Göldi, Ennenda, Szwajcaria
2021: Polowanie na czarownice dzisiaj, Muzeum Narodowe Lichtensteinu, Lichtenstein
1991: Wojna o pokój Elefanten-Press Galerie, Berlin
1993: Nazywają to miłością Neue Gesellschaft für Bildende Kunst, Berlin
1995: Passagen Gallery Tammen and Busch, Berlin
1996: Muzeum Sztuki Współczesnej, Antwerpia, Belgia
1997: Dom Historii, Bonn
1998: KölnKunst 5, Galeria Sztuki w Kolonii
1999: ART Cologne, Galeria von Loeper
2003: Krainy czarów, Kolekcja Grothe Muzeum Küppersmühle
2006: Am Strom, Galeria Holtmann, Kolonia
2008: Pozycje w fotografii dzisiaj II, Galeria Holtmann
2008: Niemieckie Muzeum Historyczne w Berlinie: Świat w okresie przemian
Młody fotoreportaż lat dziewięćdziesiątych2008: FSMGaleria Fondazione Studio Marangoni
2008: Stanowiska w fotografii dzisiaj II
2009: Festiwal Fotografii w Łodzi
2009: Centrum Sztuki Nei Liicht, Galeries Dudelange, Luksemburg
2010: Czas przełomu
2016: Odjazdy - obrazy z Niemiec, Willy Brandt Haus Berlin
2016: Sex for Sale, photobastei Zurich, z Yoshiko Kusano i Rolandem Iselinem
I, krótkometrażowy film fabularny, 1988.
Das Fest, film dokumentalny, WDR 1989.
Aktenzeichen xx-ungelöst, RTL 1991.
Mein Feind, film dokumentalny, 1994.
Die Ministerin, film dokumentalny, WDR 1999.
"Zdjęcia jak film w głowie" Autor: Sabine Stadtmueller, WDR, 1992, 29 min.
"Przez oko do serca", autor: Carsten Hueck, Deutsche Welle, 2002, 26 min.
"Viva femmes - vous avez dit femmes" Autor: Raphael Engel, Television Suisse, 1999, 12 min.
"Kurzporträt über Bettina Flitner", autor: Astrid Heinrich broadcast, West.Art, WDR, 2004, 3 min.
"From our midst", program West.Art, WDR, 2008, 5 min.
"Mit Zorn und Zärtlichkeit", autorzy: Rita Döbbe i Jan Frerichs, ZDF, 2008, 30 min.
"Bettina Flitner i Fuji 100 F", autor: David Klammer, 2019, 4 min.
Vivien Gröning, Kirsten Sass: WOMAN@WORK Wege nach dem Abi - Wie FRAU Karriere macht heute. 22 wywiady z kobietami sukcesu. Renningen 2014, ISBN 978-3-8169-3237-6 (wywiad z Bettiną Flitner).
1988: Nagroda Promocyjna Niemieckich Krytyków Filmowych za film "Ich".
1988: Nagroda Manifestu w Oberhausen za film "Ich
1991: Nagroda dla Młodego Fotoreportera, przyznana przez Agfa/Bilderberg
1993: Stypendium Chargesheimera Miasta Kolonii
1994/95: Za film Mój wróg: Prix du public Festival Films des femmes, Paryż
Prix de la mise en scène Festival Henri Langlois, Paryż
Nagroda Jury Festival Internazionale, Turyn
Nagroda Jury 24. Międzynarodowego Festiwalu Filmów Studenckich, Poczdam1995: Nagroda Promocyjna Kraju Związkowego Nadrenia Północna-Westfalia
2001: Nagroda Specjalna Flashback, Nagroda za Fotografię Polityczną
2005: Nagroda Fotograficzna Fundacji Michaela Horbacha