Astrid Frank (* 9 sierpnia 1944 r. w Berlinie; urodzona jako Eike Pulwer) - była niemiecka aktorka.
Eike Pulwer kształciła się jako aktorka, a następnie podjęła swój pierwszy angaż teatralny w Hamburgu. Kolejne angaże zaprowadziły ją do Monachium i Berlina. Odnosiła też sukcesy sceniczne za granicą, np. urodzoną w Berlinie aktorkę można było zobaczyć u boku Fernandela w Théâtre des Variétés w Paryżu. We Francji, gdzie później się osiedliła, występowała także w produkcjach telewizyjnych (serial Hallo Taxi).
Przed kamerą od 1960 roku - zarówno w kinie, gdzie zadebiutowała u boku Willy'ego Millowitscha, jak i w filmach telewizyjnych (serial Sie schreiben mit) - Eike Pulwer początkowo występowała pod swoim nazwiskiem rodowym, ale w wieku 19 lat przyjęła bardziej chwytliwy na całym świecie pseudonim sceniczny Astrid Frank. Początkowo występowała w filmach głównie jako elegancka uwodzicielka o bardzo chłodnym erotyzmie, często grając w takich filmach jak Czarny rynek miłości, Zdejmij ubranie, Lalka, Greta, Obcy przyszedł nagi i Czego mężczyźni nie myślą, że jest możliwe. Wyjątkiem podczas jej pracy we Francji były występy w wysokiej jakości produkcjach rozrywkowych u boku doświadczonych gwiazd, takich jak Jean Gabin (Bezlitosny) czy Louis de Funès (Głupie figle bogaczy).
Astrid Frank występowała również kilkakrotnie gościnnie w serialach telewizyjnych (Die Firma Hesselbach, Dem Täter auf der Spur, Salto Mortale, Sherlock Holmes), aż do czasu, gdy pod koniec lat 60. przeprowadziła się do Paryża. Od połowy lat 80. była na emeryturze filmowej i telewizyjnej; po raz ostatni można ją było oglądać w 1985 r. w amerykańskim serialu telewizyjnym opartym na powieści F. Scotta Fitzgeralda Czuła jest noc (Tender is the Night).