Michaela May (* 18 marca 1952 r. jako Gertraud Elisabeth Berta Franziska Mittermayr w Monachium) - niemiecka aktorka i narratorka audiobooków i słuchowisk radiowych.
Przełom w jej karierze nastąpił w 1974 r., gdy zagrała rolę Susi Hillermeier w serialu telewizyjnym Münchner Geschichten. Dalszą sławę zdobyła w latach 70. dzięki reklamom kart płatniczych Eurocheque, a w latach 2001-2009 jako nadinspektor Jo "Josephine" Obermaier w serialu kryminalnym Polizeiruf 110. Od 1964 r. wystąpiła w ponad 145 produkcjach filmowych i telewizyjnych.
Gertraud Elisabeth Berta Franziska Mittermayr urodziła się w marcu 1952 r. jako córka dyrektora szkoły w Monachium, gdzie również dorastała. Od siódmego roku życia brała lekcje baletu, a w wieku dziesięciu lat występowała już na scenie w balecie dla dzieci. Po ukończeniu szkoły średniej kształciła się na przedszkolankę, a jednocześnie pobierała lekcje aktorstwa u Ilse Hofmann de Boer.
Jeszcze jako Gertraud Mittermayr po raz pierwszy stanęła przed kamerą w 1964 roku jako Franziska Freytag w serialu kryminalnym Komisarz Freytag. W 1965 roku zadebiutowała na ekranie w dramacie Gézy von Radványi Chata wuja Toma, a pod kierunkiem Wernera Jacobsa wcieliła się w rolę Klary Sesemann, frankfurterki z niepełnosprawnością ruchową, w filmie dla dzieci Heidi. W 1967 r., za radą swojej agencji, wystąpiła pod pseudonimem Michaela May w filmie Flucht ohne Ausweg. Michaela" to imię, które sama wybrała i polubiła, a "May" to składnik jej nazwiska cywilnego. W tym samym roku wystąpiła w serialu telewizyjnym jako tancerka.
Dzięki roli Susi Hillermeier w dziewięcioodcinkowym serialu telewizyjnym Helmuta Dietla Münchner Geschichten, w 1974 r. May stała się popularną aktorką serialową u boku Günthera Marii Halmera. Stała się również znana widzom telewizyjnym dzięki reklamom kart Eurocheque, które pojawiły się około 1975 r., a w których jej nazwisko można było znaleźć na ponadwymiarowych kartach czekowych we wszystkich urzędach pocztowych i oddziałach banków. W latach 2001-2009, u boku Edgara Selge, May grała pewną siebie i kochającą dom szefową detektyw Jo "Josephine" Obermaier w odcinkach serialu kryminalnego ARD Polizeiruf 110, produkowanego przez BR. Za tę rolę, wraz z kolegą aktorem Selge, została w 2004 r. mianowana honorowym komisarzem bawarskiej policji. W 2006 r. otrzymała Złotą Nagrodę im. Adolfa Grimmego za rolę w odcinku Der scharlachrote Engel. May wystąpiła również w wielu filmach kinowych i telewizyjnych. W tragikomedii Familienfest Larsa Kraumego, która weszła na ekrany niemieckich kin w październiku 2015 roku, wcieliła się w rolę drugiej żony upartego pianisty Hannesa Westhoffa, granego przez Günthera Marię Halmera, z którym wspólnie przebiła się w Münchner Geschichten w 1974 roku. Maria von Heland obsadziła ją w podobnej roli w 2019 roku w swojej produkcji telewizyjnej So einfach stirbt man nicht u boku Michaela Gwisdka.
W 1970 r. May zadebiutowała na scenie w Komödie am Kurfürstendamm w Berlinie. W 1972 roku wystąpiła tam w sztuce Eine Handvoll Brennnesseln w reżyserii Sauvajona. W Monachium wystąpiła m.in. w thrillerze psychologicznym Gaslicht w Komödie im Bayerischen Hof. W 2022 r. występowała na scenie Komödie im Bayerischen Hof w przedstawieniu Der Sittich.
Oprócz pracy w teatrze, filmie i telewizji, May nagrała wiele audiobooków i słuchowisk radiowych. W 2009 r. ukazał się audiobook Weihnachtsgeschichten erzählt von Michaela May. Plätzchen backen und zuhören, w której recytuje wiersze i anegdoty Joachima Ringelnatza, Charlotte Link, Selmy Lagerlöf, Heinricha Bölla, Herberta Rosendorfera i Oscara Wilde'a.
Od 1990 r. May jest aniołem stróżem i ambasadorem chorych na mukowiscydozę. W 2014 r. została honorowym członkiem organizacji pacjentów Mukoviszidose e. V..
Od kilku lat wspiera organizację Welthungerhilfe, m.in. odwiedzając projekty pomocowe w Indiach w 2010 r. i na Madagaskarze w 2016 r.
Od 2019 r. May wraz ze swoim kolegą aktorem Elmarem Wepperem jest patronem organizacji non-profit Retla e. V., która zajmuje się pomocą seniorom. Angażuje się tam w kampanię "Telefoniczny Anioł" przeciwko samotności osób starszych w kryzysie w Coronie.
Michaela May wyszła za mąż w 1980 r. za prawnika Jacka Schiffera, z którym ma dwie córki - Alexandrę Schiffer (* 1982) i Lilian Schiffer (* 1988), które również są aktorkami. Od 2006 r. jest w drugim związku małżeńskim z reżyserem Berndem Schadewaldem. Para mieszka w Monachium.
1972: Garść pokrzyw
1975: Człowiek, który się nie odważy
1976: Przeklęty siódmy rok
1976: Dzieci Edouarda
1977: Za kurtyną, czyli towarzysz Veygond
1977: Moja żona nie słyszy ani słowa
1981: Zwierciadło
1982: Lepszy dżentelmen
1992: Miodowy księżyc
1999-2000: Gaslight
2002-2004: Upadłe anioły
2011: TouTou
2016: Cudowne ćwiczenie
2016: Róża i jej pomocny duch
2022: Papużki nierozłączki (Komedia na Dworze Bawarskim)
2009: Historie świąteczne opowiedziane przez Michaelę May. Pieczenie ciastek i słuchanie opowieści Joachima Ringelnatza, Charlotte Link, Selmy Lagerlöf, Heinricha Bölla, Herberta Rosendorfera, Oscara Wilde'a i innych, Steinbach sprechende Bücher, Schwäbisch Hall, 1 CD, 78 min, ISBN 978-3-86974-004-1.
2011: Hüttengaudi - Nicola Förg, Osterworldaudio, Hamburg, streszczenie, 4 płyty CD, ISBN 978-3-86952-101-5.
2012: Mordsviecher - Nicola Förg, Osterworldaudio, Hamburg, streszczenie, 5 płyt CD, ISBN 978-3-86952-112-1.
2012: Jörg Graser: Kreuzeder und der Tote im Wald - reżyseria: Stefan Dutt (słuchowisko kryminalne - DKultur).
2013: Platzhirsch - Nicola Förg, Osterworldaudio, Hamburg, streszczenie, 5 płyt CD, ISBN 978-3-86952-152-7.
2014: Scheunenfest - Nicola Förg, Osterworldaudio (Hörbuch Hamburg), Hamburg, streszczenie, 5 płyt CD, ISBN 978-3-86952-205-0.
2022: Hinter dem Lächeln (Za uśmiechem) (autobiografia, książka audio, czytana przez autora), Hörbuch Hamburg, ISBN 978-3-86952-542-6.
2004: Mianowany honorowym komisarzem policji bawarskiej (wraz z kolegą aktorem Edgarem Selge z filmu Polizeiruf 110).
2006: Złota Nagroda im. Adolfa Grimmego za film Polizeiruf 110 - Der scharlachrote Engel (ARD/BR)
2009: Medal Monachium błyszczy
2009: Bobby
2011: Bawarski Order Zasługi
2013: Niemiecka Nagroda Rowerowa
2018: Laureat Bawarskiej Nagrody Poetyckiej
2019: Przyznanie honorowego obywatelstwa Monachium
2019: Nagroda honorowa Bambi
2021: honorowa nagroda Bawarskiej Nagrody Telewizyjnej
Hermann J. Huber: Langen Müller's Schauspielerlexikon der Gegenwart. Niemcy. Austria. Szwajcaria. Albert Langen - Georg Müller Verlag GmbH, Monachium - Wiedeń 1986, ISBN 3-7844-2058-3, s. 647.
Kay Weniger: Das große Personenlexikon des Films. Aktorzy, reżyserzy, operatorzy, producenci, kompozytorzy, scenarzyści, architekci filmowi, projektanci strojów, kostiumów, montażyści, dźwiękowcy, charakteryzatorzy i twórcy efektów specjalnych XX wieku. Tom 5: L-N. Rudolf Lettinger - Lloyd Nolan. Schwarzkopf & Schwarzkopf, Berlin 2001, ISBN 3-89602-340-3, s. 354.