Anne Elizabeth Applebaum (ur. 25 lipca 1964 r. w Waszyngtonie) jest amerykańską dziennikarką, felietonistką i historykiem. Jej prace na temat najnowszej historii Europy Wschodniej zdobyły kilka nagród.
Applebaum dorastała w reformowanej rodzinie żydowskiej. Uczęszczała do Sidwell Friends School, szkoły publicznej w Bethesda (Maryland). Po ukończeniu szkoły średniej w 1982 roku, rozpoczęła studia licencjackie z historii i literatury na Uniwersytecie Yale, które ukończyła z wyróżnieniem w 1986 roku. Następnie wyjechała do Wielkiej Brytanii na stypendium Marshalla przyznawane przez Foreign and Commonwealth Office, gdzie studiowała stosunki międzynarodowe w London School of Economics. Tytuł magistra uzyskała w 1987 roku.
Applebaum rozpoczęła karierę dziennikarską w 1988 roku jako korespondentka The Economist w Warszawie. W latach 2002-2006 była członkiem rady redakcyjnej Washington Post. Nadal pisze artykuły dla Washington Post. Pisała również dla The New York Review of Books, The Wall Street Journal, The New York Times, Financial Times, International Herald Tribune, Foreign Affairs, The New Criterion, The Weekly Standard, The New Republic, National Review, The New Statesman, The Independent, The Guardian, Prospect, Die Welt, Cicero, Gazeta Wyborcza, The Times Literary Supplement oraz innych gazet i czasopism.
Applebaum była stypendystką Amerykańskiej Akademii w Berlinie wiosną 2008 roku. W tym samym roku została uznana za jednego ze stu najbardziej wpływowych intelektualistów przez amerykański magazyn Foreign Policy.
W Londynie kierowała działem Legatum Institute, think tanku zajmującego się promocją demokracji i kapitalizmu.
Wykładała na różnych uniwersytetach w USA (Yale, Harvard, Columbia i Texas A&M, Houston), w Wielkiej Brytanii (Oxford, Cambridge, Londyn i Belfast), w Niemczech (Heidelberg i Humboldt, Berlin), w Maastricht i Zurychu. W latach 2012-2013 pełniła funkcję Phillipe Roman Chair in History and International Relations w London School of Economics.
Pod koniec 2019 r. Applebaum zakończyła pracę jako felietonistka w Washington Post i przeniosła się do magazynu The Atlantic jako pisarka. Jest również profesorem praktyki w London School of Economics i starszym pracownikiem w School of Advanced International Studies na Johns Hopkins University.
Applebaum jest członkiem prywatnego think tanku Council on Foreign Relations. Jest członkiem zarządu National Endowment for Democracy, członkiem rady doradczej Centre for European Policy Analysis i powiernikiem Ukrainian History Global Initiative.
W 2003 roku Applebaum opublikowała swoją 720-stronicową książkę Der Gulag (Gułag), która podejmuje się "całościowego opisu sowieckiego systemu obozowego", który Arno Widman opisuje jako "skrupulatną pracę, której wartość jest niestety zwiększona przez fakt, że niektóre źródła zostały ponownie uznane za tajne".
Jej studium na temat egzekwowania władzy sowieckiej w Europie Środkowo-Wschodniej (Iron Curtain - The Crushing of Eastern Europe 1944-1956) zostało opublikowane w 2012 roku, koncentrując się głównie na studiach przypadków Polski, Węgier i Niemiec Środkowych (sowiecka strefa okupacyjna / NRD).
W 2017 r. opublikowała książkę Red Famine, która koncentruje się na Hołodomorze z około czterema milionami ofiar śmiertelnych i pamięci o tym wydarzeniu. Przeprowadziła wywiady ze współczesnymi i przestudiowała akta dostępne od czasu uzyskania przez Ukrainę niepodległości w 1991 roku.
Książka została wyróżniona nagrodą Duffa Coopera w 2017 r., co czyni Applebaum pierwszym laureatem, który zdobył tę nagrodę dwukrotnie. Jej teza o zaplanowanym ludobójstwie jako adekwatnym opisie wydarzeń nie pozostała bez dyskusji. Franziska Davies, historyk z Uniwersytetu w Monachium, skrytykowała przedstawienie II wojny światowej i przyjęcie tradycji ukraińskich faszystów na uchodźstwie po 1945 roku;
Christopher Gilley z Wiedeńskiej Biblioteki Holokaustu w Londynie podobnie skrytykował Applebaum za przyjęcie ukraińskich narracji nacjonalistycznych; a Mark Tauger (West Virginia University) skrytykował Applebaum za wybiórcze wykorzystanie źródeł, poleganie na anegdotach i za to, że książka nie odzwierciedla aktualnego stanu badań. Z drugiej strony, Serhii Plokhy nazwał książkę najważniejszym anglojęzycznym studium głodu od czasu książki Roberta Conquesta Harvest of Sorrow z 1986 r. Applebaum jest także współautorką książki kucharskiej z 90 polskimi potrawami opublikowanej w języku angielskim w 2011 r.
Zdaniem Applebaum Rosja pod rządami Władimira Putina to wyrafinowana dyktatura. Wojna na Ukrainie jest cyniczna, ponieważ prezydent Rosji Putin próbuje zastraszyć i zdestabilizować Zachód.
Według Applebaum, rosyjski Gazprom nie jest prywatną firmą, ale formą rosyjskiej polityki zagranicznej: "To nie to samo, co, powiedzmy, Shell. Gazprom należy do ludzi, którzy kontrolują Kreml i jest jednym z ich narzędzi. Działania Gazpromu w Niemczech - w tym zakup klubu piłkarskiego - to rosyjska propaganda. Ma to wszystko związek z korupcją, jeśli spojrzeć na sposób, w jaki rosyjscy oligarchowie się wzbogacili: Prawie wszyscy korzystali z zachodniej bankowości offshore. Inwestowali swoje pieniądze razem z rosyjską mafią. Firmy prowadziły podwójne życie - legalne i nielegalne" - powiedziała Applebaum w wywiadzie dla The European. Na początku 2023 r. Applebaum powiedział, że jedyną szansą na trwały pokój na Ukrainie jest uświadomienie sobie przez Rosję, że inwazja była błędem. Każde inne rozwiązanie - wcześniejsze zawieszenie broni lub cesja terytoriów - wiązałoby się z ryzykiem, że Rosja poczeka kilka miesięcy lub lat, a następnie rozpocznie kolejną inwazję. Dostarczając broń, Zachód wysyła "jasny komunikat" do Rosji, powiedziała, krytykując Donalda Trumpa w 2016 roku: ze swoim zacofanym, wyimaginowanym obrazem Ameryki, autorytarnym językiem, kultem osobowości, nieufnością i mściwością, podważa konstytucję, system sądowniczy i wolność prasy. Jednocześnie słabość Unii Europejskiej zagraża mrocznej i nietolerancyjnej Europie.
Rodzice Applebaum to Harvey M. Applebaum, partner w firmie prawniczej Covington and Burling, oraz Elizabeth Applebaum, z domu Bloom, która pracowała w Corcoran Gallery of Art. Applebaum określiła swoją rodzinę jako żydowską reformowaną. Jest żoną polskiego ministra spraw zagranicznych i byłego marszałka Sejmu Radosława Sikorskiego, ma z nim dwóch synów i mieszka w Polsce od 2006 roku. Od 2013 roku posiada zarówno polskie, jak i amerykańskie obywatelstwo. W programie Anne Will 6 lutego 2022 r. wyjaśniła swoje polskie obywatelstwo, mówiąc, że czuje się Europejką w kwestiach politycznych, takich jak konflikt na Ukrainie.
2003: Nagroda Duffa Coopera za książkę "Gułag: historia
2004: Nagroda Pulitzera za książkę "Gułag: historia
2013: Medal Księcia Westminsteru za literaturę wojskową
2017: Nagroda Duffa Coopera za Czerwony głód
2017: Nagroda Antonowicza
2018: Nagroda Lionela Gelbera za Czerwony głód
2024: Nagroda im. Carla von Ossietzky'ego za współczesną historię i politykę miasta Oldenburg
Między Wschodem a Zachodem: przez pogranicza Europy. Pantheon Books, Nowy Jork 1994, ISBN 0-679-42150-5.
Gułag: A History. Doubleday, Nowy Jork 2003, ISBN 0-7679-0056-1.
Gułag. Tłumaczenie Frank Wolf. Siedler Verlag, Monachium 2003, ISBN 3-88680-642-1.
Iron Curtain: The Crushing of Eastern Europe, 1944-1956. Doubleday, New York 2012, ISBN 978-0-385-51569-6.
The Iron Curtain: The Crushing of Eastern Europe, 1944-1956, tłumaczenie Martin Richter. Siedler, Monachium 2013, ISBN 3-8275-0030-3.
Czerwony głód - stalinowska wojna na Ukrainie. Allen Lane, Londyn 2017, ISBN 978-0-385-53885-5.
Czerwony głód - stalinowska wojna na Ukrainie. Tłumaczenie: Martin Richter. Settlers, Monachium 2019, ISBN 978-3-8275-0052-6.
Zmierzch demokracji: uwodzicielska przynęta autorytaryzmu. Doubleday, Nowy Jork 2020, ISBN 978-038554580-8.
Pokusa autorytaryzmu. Dlaczego antydemokratyczne rządy stały się tak popularne. Tłumaczenie z języka angielskiego: Jürgen Neubauer. Siedler, Monachium 2021, ISBN 978-3-8275-0143-1.