Wikibiopedia

 

Andreas Rebers

Andreas Rebers (* 7 stycznia 1958 r. w Westerbrak, Dolna Saksonia) - niemiecki artysta kabaretowy, autor, muzyk i kompozytor.

Życie

Rebers dorastał w regionie Weserbergland w Dolnej Saksonii, gdzie jego rodzina osiedliła się po ucieczce ze Śląska. W swoich programach chętnie wykorzystuje swoje śląskie korzenie migracyjne. Pierwsze muzyczne pole działania znalazł z zespołem "Los Promillos" na imprezach dla strzelców, straży pożarnej i festynach klubowych.

Podczas studiów na Uniwersytecie w Hanowerze nawiązał pierwsze kontakty z niezależną sceną teatralną i kabaretem. W latach 1984-1988 uczył się gry na akordeonie u Thomasa Aßmusa. W latach 1989-1997 był dyrektorem muzycznym teatru w Staatstheater Braunschweig.

Rebers jest autorem chansons, piosenek i programów kabaretowych, a także kompozytorem muzyki scenicznej i teatralnej. Odwiedził Hanower, Braunschweig, Krefeld, Bazyleę, Zurych i Monachium. Występował gościnnie jako artysta kabaretowy w całym świecie niemieckojęzycznym.

W 1996 r. po raz pierwszy wystąpił gościnnie w monachijskim Lach- und Schießgesellschaft, do którego zespołu należał jako autor i aktor w latach 1997-1999. Odbył tournée po Niemczech i brał udział w audycjach i programach radiowych, takich jak "Roglers Freiheit", "Satirefest", "Scheibenwischer" i "Satire Gipfel". Rebers występował wspólnie z Urbanem Priolem, Achimem Konejungiem, Bruno Jonasem i Josefem Haderem.

Od 2007 r. wielokrotnie otrzymywał zaproszenia na zagraniczne wieczory kabaretowe, organizowane przez niemieckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wraz z Goethe-Institut lub niemieckie szkoły za granicą, np. wieczór kabaretowy w Belgradzie, wieczór kabaretowy w Lizbonie. Inne występy gościnne odbyły się we współpracy z misjami zagranicznymi w Mediolanie (2011) i Sofii (2012).

Oprócz tego regularnie występuje w telewizyjnych programach kabaretowych, takich jak Nuhr im Ersten (dawniej Scheibenwischer, potem Satiregipfel), Pufpaffs Happy Hour, Ottis Schlachthof i Kabarett aus Franken, a także gościnnie w radiowych programach kabaretowych, takich jak Querköpfe w DLF, radioSpitzen w Bayern 2 czy kabarett direkt w Ö1.

Kiedyś akompaniował sobie na fortepianie i akordeonie, obecnie w swoich programach używa fortepianu elektrycznego i automatu rytmicznego (Korg MiniPops 7, prod. 1969).

Rebers mieszka z rodziną w Monachium. Występuje w teatrach kabaretowych w Niemczech, Austrii, Szwajcarii i Południowym Tyrolu.

Od grudnia 2020 roku jest pełnoprawnym członkiem Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale sztuk performatywnych.

Programy i produkcje

Programy solowe:

1991: Straty w rzeczywistości

1992: Poglądy samotnego konferansjera

1994: Muzyka i dobry humor

1997: Koniec zabawy

1999: Niedzielna noc - satyra weekendowa

1999: I tak lubię siebie

2001: Dosyć gęsto - solilokwia solowego konferansjera

2003: Obok i z boku

2005: Raczej od ekspertów

2008: W biegu

2010: Zajmę się tym.

2010: Wizyta powrotna - program dla Austrii

2013: Predigt erledigt zaktualizowana wersja Ich regel das

2014: Trzeba lubić Reberów

2014: Święta z wujkiem Andim

2015: Amen

2018: Pomagam w realizacji programu gerncurrent:

2018: Lubię pomagać w przedstawieniach teatralnych:

1990: Das Hausingen w Teatrze Państwowym w Brunszwiku

1992: Niewiarygodnie zielona w Stadttheater Pforzheim

1998: Rzadko kiedy spadochron przylatuje sam w Stadttheater Krefeld

1998: Sceny z życia codziennego niemieckich rodzin w Sali Beethovenowskiej Redoute w Bad Godesberg.

1999: Der große Pankalla w Staatstheater BraunschweigKoprodukcje:

1992: Niemcy

1994: Männer zwischen Windeln und Weißbier z Norbertem Hecknerem

1999: Rebers spotyka Hadera - Spotkanie publiczne z Josefem Haderem

od 2014 r.: Spüli, Pommern, Sterz & Hintern / Dieser Sommer war zu heiß - gemeinsame Leseabende mit Michael SailerW Kazaniu Górskim: Kabaret nad jeziorem Spitzingsee: Rebers z gościnnymi kaznodziejami na "Gipfeltreffen" w Jagahütt'n am Stümpfling (Gde. Schliersee).

2013: Helmut Schleich

2014: Bruno Jonas

2015: Wellküren

2016: Wellbrüder aus'm Biermoos

2017: Willy Astor i Andreas Martin Hofmeir

2018: Monika Gruber

2019: Programy Piet KlockeEnsemble z Lach- und Schießgesellschaft:

1997: Kryzys polki - Andreas Rebers

1998: Das vertanzt sich, autor: Andreas Rebers

Nagrody

2000: Wilk z Wolfsburga

2003: Prix Pantheon, Nagroda Publiczności, oklaski i buczenie

2005: Das große Kleinkunstfestival, Nagroda Jury

2006: Springboard, nagroda za sponsorowanie przyznawana przez Handelsblatt

2006: Byk z Salzburga

2006: Gwiazda Roku miesięcznika "Münchner Abendzeitung" w kategorii Kabaret

2007: Niemiecka Nagroda Kabaretowa w kategorii Kabaret

2008: Niemiecka Nagroda Kabaretowa, nagroda główna

2013: Bawarska Nagroda Kabaretowa, Muzyka

2016: Wilhelmshavener Knurrhahn, kabaret, muzyka

2018: Nagroda miasta Monachium im. Dietera Hildebrandta

2018: nadanie asteroidy jego imienia: (367404) Andreasrebers.

2020: Pełnoprawny członek Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych.

2021: Szwajcarska Nagroda Kabaretowa Cornichon

Publikacje

Płyty CD

Ich mag mich trotzdem (nagranie z Monachium Lach- und Schießgesellschaft, kwiecień 2000) WortArt, Kolonia 2000, ISBN 3-931780-75-9

Ziemlich dicht (nagranie w Theater am Küchengarten Hanover, kwiecień 2002) WortArt, Kolonia 2002, ISBN 3-7857-1238-3

Nebenan und nebenbei (nagranie w Teatrze Comedia w Kolonii, czerwiec 2004) WortArt, Kolonia 2005, ISBN 3-7857-1460-2

Lieber vom Fachmann (nagranie w Pantheon Theatre Bonn, kwiecień 2007) WortArt, Kolonia 2007, ISBN 978-3-86604-712-9

Ich regel das (nagranie zarejestrowane w monachijskim Lach- und Schießgesellschaft, lipiec 2010) WortArt, Kolonia 2011, ISBN 978-3-8371-0826-2

Rebers muss man mögen (nagranie w teatrze Die Wühlmäuse Berlin, listopad 2015) WortArt, Kolonia 2016, ISBN 978-3-8371-3521-3

Andreas Rebers - Road and Radio Show, WortArt, Kolonia 2020, ISBN 978-3-9462-0751-1

Andreas Rebers - Rumpelkinder - Schmuddelstilzchen - 2 CD, A Franz Josef Degenhardt Evening with Andreas Rebers and guitarists André Matov and Samuel Halscheidt - WortArt, Kolonia 2021 ISBN 978-3-8371-5605-8Książka

Mały Kaukaz - Heimatgeschichten, 1/2011 WortArt / Edel Niemcy ISBN 978-3-8419-0111-8Audiobook

2012 Mały Kaukaz - 4 płyty CD, czyta Joachim Król, WortArt ISBN 978-3-8371-1326-6

Zobacz również

Copyright © Wikibiopedia | Polityka prywatności