Agostino Aglio (ur. 17 grudnia 1777 w Cremona, zm. 1 stycznia 1857 w Londynie) - malarz, malarz z Lombardii, malarz z Wysp Brytyjskich. Był w pierwszej połowie XIX wieku. W I wieku n.e. był szanowanym członkiem Towarzystwa Angielskiego.
W roku 1789 Aglio studiował w Giocondo Albertolli na Accademia di Brera, a później w Rzymie w Luigi Campovecchio. W roku 1799 poznał angielskiego architekta i starożytnego badacza Williama Wilkinsa (1778 w 1839). Obie odbyły trzyletnią podróż do Grecji i Egiptu, aby zebrać materiały dla serii książek na temat starożytnych. W 1803 roku Aglio udał się do Anglii na zaproszenie Wilkinsa, gdzie został asystentem w Caius College w Cambridge, ale w następnym roku przeniósł się do Londynu, gdzie kontynuował współpracę z Wilkinsem, który był Fellowem College.
W 1809 roku, podczas podróży do Irlandii, zrobił zdjęcia krajobrazu z okolic Killarney, które zostały opublikowane jako Twelve Pictures of Killarney. Jako jeden z pierwszych na Wyspach Brytyjskich na początku lat dwudziestych XX wieku zajmował się litografią. W roku 1823 otrzymał tytuł króla Georga IV. Portretować. Również w różnych kolekcjach można znaleźć obrazy krajobrazowe Aglios, które są bardzo podobne do John Constables.
W dniu 16 lipca 2007 r. W 1805 roku poślubił Letizię Clarke, a z tego małżeństwa wyszedł Agostino Aglio, który również był artystą. Aglio został pochowany na Highgate Cemetery.
Podczas gdy jego freski nie wydają się być zachowane aż do teraźniejszości, z wyjątkiem przypisanego malowidła klatki schodowej i nowego pokoju klasztoru Bretton Hall (West Yorkshire) i być może Woolley Hall nie otrzymał część swoich akwarel i rysunków, na przykład trzy szkice w Muzeum Victoria i Alberta oraz wydrukowane litografie.
1804: Dekoracja wnętrz Royal Opera House (1808 r. zniszczona przez pożar)
1806: Dekoracja wnętrz Theatre Royal Drury Lane (1809 zniszczona przez pożar)
1807/08: Fresken in Woolley Hall (West Yorkshire)
181: Dekoracja wewnętrzna Panteonu na ulicy Oxford (1833/34) zburzona w 1937 r.
1817 lub 1819: Fresko des Kalwarienberges w Kościołach św. Mary Moorfields w Londynie (1899 r.)
1821: Zasłona teatralna Theatre Royal Haymarket (zniszczona)
1822 i 1829: Fresken Landschaftsfresken in Woburn Abbey (Bedfordshire) (nieotrzymane)
1831-1834: dekoracje wewnętrzne z motywami handlowymi ratusza w Manchesterze (1877 r.)
Pod koniec lat trzydziestych XX wieku w londyńskim kościele St John the Evangelist, Duncan Terrace (Islington)
Mniej więcej w tym samym czasie freski w kościele św. Jakuba, Reading (nie otrzymał)
1841: Fresken in die anglikańska parafia w Leeds (nieotrzymana)
1846: Enkaustyka w pawilonie ogrodowym parku Buckingham Palace
1849: razem z synem Agostino Aglio wyremontował dekoracje wewnętrzne w Teatrze Olimpijskim (1899 r.)
William Wilkins: Antiquities of Magna Graecia, London 1807.
Agostino Aglio: Architectural ornaments: or, A collection of capitals, friezes, roses, entablatures, mouldings, &c. drawn on stone, from the antique, London 1820.
Agostino Aglio: To Godfrey Wentworth Junr. Esqre. this series of sketches of the interior & temporary decorations in Woolley-Hall, Yorkshire, London 1821.
Charles West Cope: Views of Bolton Abbey and Its Environs, London 1822.
W 1825 roku opracował szablony dla dziesięciu ilustracji w George Sinclairs Hortus Ericaeus Woburniensis.
W tym samym roku otrzymał zlecenie współpracy z Edwardem Kingiem, Viscountem Kingsboroughem, którego dzieło stworzył Antyquities of Mexico, między innymi Codex Dresdensis.
Agostino Aglio: Studies of Varius Trees and Forest Scenery, 1831 lub 1837. (dwa numery)