Władysław Król (ur. 30 października 1907 w Kijanach, gubernia lubelska, Imperium Rosyjskie; zm. 28 stycznia 1991 w Łodzi) - polski hokeista na lodzie, trener, a także piłkarz i trener.
Władysław Król pracował na pełny etat jako mechanik. Grał w piłkę nożną w ŁKS Łódź w latach 1928-1946, strzelając łącznie 104 bramki w ponad 450 meczach dla drużyny. Był jednym ze współzałożycieli sekcji hokeja na lodzie ŁKS Łódź zimą 1929/30 r., a w latach 30. działał w drużynie jako zawodnik-trener.
W latach 50. Król został zatrudniony jako trener drużyny piłkarskiej ŁKS Łódź. Z drużyną zdobył Puchar Polski w 1957 roku oraz tytuł mistrza Polski w 1958 roku. Następnie pracował w sekcji młodzieżowej klubu i został mistrzem Polski w swojej kategorii wiekowej z juniorami U19 w 1962 roku. Jednocześnie kontynuował pracę jako trener hokeja na lodzie w ŁKS Łódź na poziomie seniorskim i juniorskim.
Król brał udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1936 w Garmisch-Partenkirchen w reprezentacji Polski w hokeju na lodzie. Był również w kadrze swojego kraju na kilka mistrzostw świata. W latach 1934-1939 rozegrał dla Polski łącznie 19 meczów międzynarodowych, w których strzelił trzy gole.
W latach 1933-1937 rozegrał cztery międzynarodowe mecze w reprezentacji Polski w piłce nożnej, w których strzelił dwa gole.
1957 Puchar Polski w piłce nożnej z ŁKS Łódź (jako trener)
1958 Mistrz Polski w piłce nożnej z ŁKS Łódź (jako trener)
1962 Mistrz Polski U19 w piłce nożnej z ŁKS Łódź (jako trener)