Andrzej Stanisław Badeński (* 10 maja 1943 w Warszawie; † 28 września 2008 w Bad Schwalbach) był polskim sprinterem i brązowym medalistą olimpijskim.
W 1966 roku Badeński zdobył srebro w biegu na 400 metrów na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie z czasem 46,2 sekundy za swoim rodakiem Stanisławem Grędzińskim. Trzy dni później odbył się finał sztafety 4 x 400 metrów. Polska sztafeta w składzie Jan Werner, Edmund Borowski, Badeński i Grędziński zwyciężyła z rekordem kraju 3:04,5 minuty przed dwoma niemieckimi sztafetami. W 1971 roku Badeński zdobył kolejny srebrny medal w sztafecie na Mistrzostwach Europy w Helsinkach.
W 1968 i 1971 roku wygrał 400 metrów na Halowych Mistrzostwach Europy odpowiednio w Madrycie i Sofii, a w 1970 roku zdobył srebrny medal w Wiedniu.
Na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku zdobył brązowy medal w biegu na 400 metrów, ustępując Amerykaninowi Mike'owi Larrabee (złoto) i Wendellowi Mottleyowi z Trynidadu (srebro). Na Igrzyskach Olimpijskich w Meksyku w 1968 roku zajął siódme miejsce w konkursie indywidualnym i czwarte w sztafecie. W 1972 roku w Monachium dotarł do półfinału biegu na 400 metrów i zajął piąte miejsce w polskiej sztafecie.
Andrzej Badeński mierzył 1,75 m wzrostu i ważył 68 kg. Oficjalnie zakończył karierę sportową w 1974 roku i od tego czasu mieszka w Niemczech.
Ekkehard zur Megede: The Modern Olympic Century 1896-1996 Track and Field Athletics. Berlin 1999 (opublikowane przez Deutsche Gesellschaft für Leichtathletik-Dokumentation e. V.)