Sir William Thompson Adair KCB KGStJ (* 21 czerwca 1850 w Hampshire; † 29 grudnia 1931) był brytyjskim oficerem Królewskiej Piechoty Morskiej i unionistą z Ulsteru.
Był drugim z co najmniej czterech synów Sir Charlesa Williama Adaira (1822-1897), generała Królewskiej Piechoty Morskiej, z małżeństwa z Isabellą Aslett. Jego braćmi byli Charles Henry Adair (1851-1920), admirał Królewskiej Marynarki Wojennej, i Thomas Benjamin Stratton Adair (1861-1928), poseł i kontradmirał Królewskiej Marynarki Wojennej.
Kształcił się w Cheltenham College i, idąc za przykładem ojca, wstąpił do Królewskiej Lekkiej Piechoty Morskiej jako porucznik 6 grudnia 1867 roku, awansując na kapitana 1 lipca 1881 roku. W 1886 roku został instruktorem w Royal Military College w Sandhurst. 6 grudnia 1888 r. został awansowany do stopnia majora, 3 maja 1889 r. do stopnia majora, 6 grudnia 1895 r. do stopnia podpułkownika, a 7 lutego 1896 r. do stopnia podpułkownika. Na początku lutego 1900 r. zaokrętował się na SS Canada z Southampton do Afryki Południowej, gdzie służył w II wojnie burskiej. 7 lutego 1900 r. otrzymał stopień pułkownika, a 1 listopada 1900 r. został mianowany zastępcą adiutanta generalnego. Po powrocie do Wielkiej Brytanii 30 stycznia 1902 r. został mianowany zastępcą dowódcy, a 30 stycznia 1905 r. dowódcą Królewskiej Lekkiej Piechoty Morskiej. W 1906 r. został awansowany na generała majora. W dniu 21 czerwca 1907 roku został mianowany zastępcą adiutanta generalnego Królewskiej Piechoty Morskiej, którą to funkcję pełnił do 1911 roku. 25 czerwca 1909 r. został pasowany na komandora Orderu Łaźni, 14 grudnia 1910 r. awansował na generała porucznika, a 22 lutego 1912 r. na generała. W dniu 21 czerwca 1915 r. ostatecznie odszedł ze służby wojskowej ze względu na wiek. Adair odegrał ważną rolę w Ulster Unionist Party, która sprzeciwiała się irlandzkim wysiłkom niepodległościowym (Home Rule) w Irlandii Północnej. Został dowódcą paramilitarnych Ulster Volunteer Force of Antrim i był zaangażowany w przemyt broni i amunicji z Niemiec oraz ich tajne lądowanie i dystrybucję w Larne (Larne Gun-Running) w kwietniu 1914 r. 2 grudnia 1919 r. został odznaczony Rycerzem Łaski Orderu Świętego Jana.