Subbaramiah Minakshisundaram (ur. 12 października 1913 w Trichur; † 13 sierpnia 1968 w Kerali) był indyjskim matematykiem.
Minakshisundaram ukończył Uniwersytet w Madrasie, gdzie był uczniem K. Anandy Rau. Następnie przez pewien czas uczył prywatnie (za pośrednictwem matematyka i jezuity C. Racine'a (1897-1976)), zanim został wykładowcą na Uniwersytecie Andhra. W latach 1946-1948 przebywał w Institute for Advanced Study na zaproszenie Marshalla Stone'a, a następnie był profesorem na Andhra University.
Mikashisundaram, jako uczeń Raua (który z kolei był uczniem Godfreya Harolda Hardy'ego), zajmował się początkowo sumowalnością szeregów Dirichleta i rozwinięciami funkcji własnych, czyli tematami, którymi Hardy zajmował się również w Cambridge i Oxfordzie. Pod wpływem Racine'a i M. R. Siddiqui (późniejszego prezydenta Pakistańskiej Akademii Nauk, który był uczniem Leona Lichtensteina) zainteresował się problemem wartości początkowej parabolicznych równań różniczkowych cząstkowych. W Princeton, we współpracy ze szwedzkim matematykiem Åke Pleijel (1913-1989), wprowadził w 1949 r. funkcję zeta nazwaną od nazwiska obu z nich, skonstruowaną z wartości własnych dla równania Laplace'a na zwartych rozmaitościach Riemannian, a oni dostrzegli związek z rozwiązaniami równania przewodzenia ciepła (jądro ciepła).
Wraz z K. Chandrasekharanem prowadził badania nad analitycznymi własnościami średniej Riesza z zastosowaniami do wielokrotnych szeregów Fouriera.
Raghavan Narasimhan The coming of age of mathematics in India, w: Michael Atiyah et al. Miscellanea Mathematica, Springer Verlag 1991, s. 251f.