Maurice-Jean-Joseph Abadie (* 11 marca 1877 w Sorbets, departament Gers; † 1948) był francuskim generałem dywizji.
Abadie wyszkolił się na oficera armii i został awansowany na podpułkownika w dniu 25 grudnia 1918 r. po różnych zadaniach. W 1920 r. został dowódcą Kolonialnego Pułku Marszowego Armii Lewantu (Armée du Levant), a tym samym dowódcą północnej strefy Lewantu. Następnie objął funkcję dowódcy 16. pułku tirailleurs sénégalais, a w latach 1922-1923 był instruktorem w centrum szkolenia piechoty (Centre d'études de l'Infanterie), po czym w 1924 r. powrócił do Senegalu, gdzie do 1925 r. był dowódcą 3. batalionu tirailleurs sénégalais, a także dowódcą pododdziału w Nigrze.
Po awansie na pułkownika we wrześniu 1925 roku, Abadie był szefem sekcji szkoleniowej rady doradczej wojsk kolonialnych (Troupes coloniales) w latach 1926-1929, a następnie został awansowany na général de brigade 14 lutego 1930 roku. W związku z tym został oddelegowany do 1 Brygady Senegalskiej, a następnie był jej dowódcą w latach 1931-1934. Następnie był głównodowodzącym Grupy Armii Francuskiej Afryki Wschodniej od 1934 do 1935 roku i zastępcą głównodowodzącego w Tunezji od marca 1936 do października 1938 roku. Pełniąc tę funkcję, 23 grudnia 1936 r. został awansowany na Général de division. Od października 1938 r. do przejścia na emeryturę 11 marca 1939 r. był dowódcą pododdziału Sousse-Kairouan w Tunezji.
Dwa dni po rozpoczęciu II wojny światowej, Abadie został odwołany do czynnej służby wojskowej 3 września 1939 r. i został dowódcą 61 Dywizji Piechoty (61e division d'infanterie), z którą wziął udział w kampanii zachodniej. Po przejściu do dyspozycji specjalnej od 21 listopada do 1 grudnia 1939 roku, był głównodowodzącym Grupy Armii Francuskiej Afryki Zachodniej od 1 grudnia 1939 roku do 7 sierpnia 1940 roku. 22 stycznia 1941 r. otrzymał urlop, a 7 lipca 1941 r. przeszedł na emeryturę.
Türk Verdūnu Ġāzī 'Ayntā, 1921 r.
Les races du Haut-Tonkin de Phong-Tho à Lang-Son, przedmowa Paul Pelliot, Société d'éditions géographiques, maritimes et coloniales, Paris 1924