Marian Alma, także Marion Alma, pseudonim sceniczny Manoli (* 3 listopada 1860 w Zaleszczykach; † 6 grudnia 1937 w Berlinie) był polskim śpiewakiem operowym (tenor), aktorem teatralnym i filmowym.
Alma miał zostać technikiem, ale zdecydował się zostać piosenkarzem z powodu swojej miłości do teatru. Zadebiutował 1 października 1878 r. jako "Lorenzo" w "Fra Diavolo" w Teatrze Narodowym we Lwowie. Chociaż był zaangażowany, zdał sobie sprawę, że musi trenować swój głos. Zlecił więc szkolenie swojego głosu polskiemu basowi Waleremu Wysockiemu. We Lwowie pozostał do 1 lutego 1885 r., ale już od dwóch lat uczył się języka niemieckiego. 25 listopada 1884 r. zadebiutował w języku niemieckim pod pseudonimem "Manoli" w teatrze Faust w Ołomuńcu. Jego kolejny występ 26 lutego 1885 r., również w Olmütz, w Maskenball jako "Richard" wywołał taką sensację, że natychmiast zaproponowano mu angaż w Hofoperntheater w Wiedniu. Najpierw jednak udał się do Moguncji w latach 1885-1887, aby dalej szkolić swój głos. W latach 1887-1888 śpiewał w Hofoperntheater w Wiedniu, ale pozostał tam tylko przez rok. W latach 1888-1889 występował w Hofoperntheater w Berlinie. Następnie w latach 1890-1893 w Düsseldorfie, w 1894 r. we Wrocławiu i w 1895 r. w Magdeburgu. Do Berlina powrócił w 1896 roku. Nic nie wiadomo o jego życiu w latach 1904-1919; pojawił się ponownie jako aktor w filmie niemym w 1912 roku. Jego córka Helene również była piosenkarką i występowała w Berlinie około 1910 roku.
Marian Alma jest jednym z pionierów nagrywania dźwięku i prawdopodobnie jego głos został nagrany przez producentów szpul już pod koniec lat 90-tych XIX wieku. Zachowały się nagrania szpulowe dla firm Lieban (Berlin 1901), International (Berlin 1901), Edison (Berlin 1901 i 1904), Columbia (Berlin 1903), Adler Phonograph (Berlin 1905), Pathé-Atlas (Berlin 1905) i Elektra (Berlin 1906). Od 1901 roku dokonał licznych nagrań dla Berliner/G&T (Berlin 1901-02), Zon-O-Phone (Berlin 1901), Columbia (Berlin 1903), Favorite (Berlin 1904-05), Odeon (Berlin 1905-07), Lyrophon (Berlin 1905-06), Homophon (Berlin 1905-06), Jumbo (Berlin 1907) i Kalliope (prawdopodobnie Lipsk 1908).
Ludwig Eisenberg: Marian Alma. W: Großes biographisches Lexikon der deutschen Bühne im XIX. Jahrhundert. Paul List, Leipzig 1903, s. 23 (daten.digitale-sammlungen.de).
Rainer E. Lotz, Axel Weggen i Christian Zwarg: Discographie der deutschen Gesangsaufnahmen Volume 3, Birgit Lotz Verlag, Bonn 2001, ISBN 3-9805808-6-5.