James Adam (* 7 kwietnia 1860 w Kinmuck, Keithhall, Aberdeenshire; † 30 sierpnia 1907 w Aberdeen) był brytyjskim filologiem klasycznym.
Po uczęszczaniu do Old Aberdeen Grammar School, Adam zaczął studiować klasykę na Uniwersytecie w Aberdeen w 1876 roku, kończąc z wyróżnieniem pierwszą klasę B.A. w 1880 roku. Następnie został mianowany Classical Scholar w Gonville and Caius College w Cambridge, gdzie w 1884 r. zdobył pierwszy Medal Kanclerza. W tym samym roku został mianowany członkiem Emmanuel College, gdzie od 1900 r. był również starszym wykładowcą. Uczył także w Girton College, uczelni dla kobiet założonej w 1869 roku. W 1903 roku otrzymał tytuł Litt. D. za wydanie Państwa Platona. W latach 1904-1906 miał zaszczyt wygłaszać wykłady Gifford Lectures on Natural Theology na Uniwersytecie w Aberdeen. Jako swój temat wybrał The Religious Teachers of Greece. W 1906 r. kandydował w wyborach na stanowisko profesora Regiusa języka greckiego z preselekcją na temat doktryny niebiańskiego pochodzenia duszy od Pindara do Platona (opublikowanej w The Vitality of Platonism and Other Essays), stanowisko zwolnione przez śmierć Richarda Claverhouse'a Jebba i ostatecznie obsadzone przez Henry'ego Jacksona.
Adam był żonaty z Adelą Marion Adam, byłą studentką i wieloletnią współpracowniczką, od 1890 roku. Ich dwoma synami byli chemik Neil Kensington Adam FRS (* 6 listopada 1891 w Cambridge; † 19 lipca 1973 w Southampton) i Arthur Innes Adam (* 25 kwietnia 1894; † 16 września 1916), a ich dwie córki to socjolog Barbara Wootton (* 14 kwietnia 1897 w Cambridge; † 11 lipca 1988 w Surrey). Adela Marion Adam opublikowała Gifford Lectures swojego męża wraz ze szkicem biograficznym i innymi pismami z jego majątku. Jest także autorką własnej książki o Platonie: Plato's Moral and Political Ideas (1913).
Adam jest znany ze swoich wydań i komentarzy Platona (Apologia, Krytyka, Eutyfron, Protagoras i - kilkakrotnie przedrukowywana w ciągu stulecia - Politeia), a także z wykładów Gifforda na temat "Religijnych nauczycieli Grecji".
Platonis Apologia Socratis. Ze wstępem, notatkami i dodatkami. University Press, Cambridge 1887.
Platonis Crito. Zredagowany ze wstępem, notatkami i słowniczkiem. University Press, Cambridge 1888.
Platonis Euthyphro. Ze wstępem i notatkami. University Press, Cambridge 1890.
Liczba zaślubin Platona. Jego rozwiązanie i znaczenie. C. J. Clay, London 1891.
Protagoras Platona. Ze wstępem i notatkami. University Press, Cambridge 1893; reprint 1971 r. Komentarz w Perseus Project (perseus.tufts.edu).
The Republic of Plato. Edycja z uwagami krytycznymi i wprowadzeniem do tekstu. University Press, Cambridge 1897, drugie wydanie 1909.
The Republic of Plato. Edycja z uwagami krytycznymi, komentarzem i dodatkami. University Press, Cambridge 1902, komentarz w Perseus Project (perseus.tufts.edu).
The Republic of Plato. Edited with critical notes, commentary, and appendices. With a new introduction by D. A. Rees. Cambridge University Press, Cambridge, Volume 1: Introduction & Books I-V, (books.google.de sample); Volume 2: Books VI-X and Indexes. 1963, przedruki 1965, 1969, 1975, 2009.
The Religious Teachers of Greece: Being Gifford Lectures on Natural Religion Delivered at Aberdeen. Zredagowane, ze wspomnieniem, przez jego żonę Adelę Marion Adam. T. & T. Clark, Edinburgh 1908 (Archiwum tekstu - Archiwum internetowe).
Witalność platonizmu i inne eseje. Wydane przez jego żonę Adelę Marion Adam. University Press, Cambridge 1911.