Hermann Bruno Otto Blumenau (* 26 grudnia 1819 r. w Hasselfelde; † 30 października 1899 r. w Braunschweigu) był niemieckim farmaceutą i założycielem miasta Blumenau, nazwanego jego imieniem, w stanie Santa Catarina w Brazylii.
Był szóstym dzieckiem urzędnika leśnego. Po uzyskaniu wykształcenia aptekarskiego w latach 1836-1840 pracował najpierw w Hasselfelde i Erfurcie. W latach 1844-1846 studiował na Uniwersytecie w Erlangen, gdzie uzyskał doktorat z chemii.
Dzięki kontaktom z przyrodnikiem Carlem Friedrichem Philippem von Martiusem, z Alexandrem von Humboldtem, a także z konsulem generalnym Brazylii, zainteresował się emigracją do Brazylii, którą początkowo przemierzał przez dwa lata po studiach.
W 1846 r. Blumenau udał się do Brazylii w imieniu hamburskiego "Gesellschaft zu Beförderung der Auswanderung nach den südlichen Provinzen Brasiliens" (Towarzystwo Wspierania Emigracji do Południowych Prowincji Brazylii), aby znaleźć tereny pod osadnictwo. Po rozwiązaniu towarzystwa w 1847 roku Blumenau powrócił do Niemiec w 1848 roku. W 1850 r. powrócił do prowincji Santa Catarina i 2 września tego samego roku założył kolonię "Blumenau", liczącą 17 kolonistów niemieckich (głównie rzemieślników, tylko dwóch rolników) w dolinie rzeki Itajaí-Açu. W 1852 r. sprzedał kolejnych jedenaście działek kolonistom niemieckim. W tym samym roku jednym z mieszkańców młodej kolonii był również wybitny biolog Johann Friedrich Theodor Müller, który od 1865 r. na stałe osiadł w Blumenau. Sama kolonia przeżywała wielkie trudności, dlatego w 1854 r. Blumenau udał się w podróż do Rio de Janeiro i szukał kontaktów w Niemczech, aby uzyskać tam wsparcie i zapobiec niepowodzeniu swojego projektu. W listach skarżył się, że władze niemieckie często krytycznie odnoszą się do emigracji ludzi zdolnych do pracy i nie popierają takich przedsięwzięć.
W 1859 r. Blumenau postanowił przekazać kolonię koronie brazylijskiej. Traktat przekazujący kolonię został podpisany 13 stycznia 1860 r. Kiedy kolonia została przejęta przez Cesarstwo Brazylijskie, Blumenau został mianowany pierwszym dyrektorem (port. diretor) kolonii. W 1880 r. kolonia została przekształcona w miasto (município), a Blumenau został jej pierwszym burmistrzem (port. prefeito).
W 1884 r. wrócił do Niemiec i zamieszkał w Brunszwiku, gdzie zmarł w 1899 r. i został pochowany na cmentarzu głównym w Brunszwiku. W 1974 r. ekshumowano jego szczątki i przeniesiono do Blumenau, gdzie zbudowano dla niego mauzoleum.
Berliński medalier Max von Kawaczynski (1860-1912) wykonał w brązie tablicę pamiątkową po śmierci masona i członka loży Absalom w Hamburgu. Medal osobisty miał szerokość 55 mm i wysokość 81 mm. Portret odznaczonego został umieszczony na tablicy pamiątkowej przy lewej krawędzi i opatrzony tekstem napisanym wielkimi literami: HERM. BRUNO OTTO BLUMENAU dr PHIL. BLUMENAU i uzupełnione o daty jego życia. W dolnym polu tablicy pamiątkowej na froncie berliński artysta oraz założona przez Blumenau w Brazylii "Loża Palmy Pokoju" uwiecznili się jej symbolem - kompasem i palmą - oraz napisem: EIN PIONIER IM AUSLANDE. Honorowa obywatelka Blumenau, Jutta Blumenau-Niesel, jest jego prawnuczką.
Horst-Rüdiger Jarck, Günter Scheel (eds.): Braunschweigisches Biographisches Lexikon. XIX i XX wiek, Hanower 1996, s. 69-70.
Hans Roemer: Blumenau, Hermann Bruno Otto. W: Nowa Biografia Niemiecka (NDB). Vol. 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, s. 327 f. (kopia cyfrowa).
Wilhelm Wolkenhauer: Blumenau, Hermann. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Vol. 47, Duncker & Humblot, Leipzig 1903, s. 23 f.
Vesper, Reinhold: Największe niemieckie osiągnięcie kolonialne na obcej ziemi! W: Das Thüringer Fähnlein. Miesięczniki poświęcone niemieckiemu krajowi. Wydanie 8, Jena 1938, s. 277-279.
Thomas Gaevert: In die fremde Heimat - Geschichte und Visionen des Hermann Blumenau, Südwestrundfunk 2004, pierwsza emisja: 3 marca 2004 r. na kanale SWR2