Francisque ainé, urodzony jako Jacques-Antoine-Francois Hutin (* 25 listopada 1796 w Paryżu; † 28 czerwca 1842 w Paryżu), był francuskim aktorem teatralnym.
Ojciec Francisque'a był projektantem, a jego ojciec z kolei zyskał sławę, wynajdując maszynę do grzmotów na scenę. Od samego początku był więc związany z teatrem.
Francisque stacjonował jako żołnierz w armii napoleońskiej w Niemczech, był kilkakrotnie ranny i kilkakrotnie przenoszony, a kiedy został zwolniony, miał stopień podoficera. Miał już 20 lat, kiedy wrócił do Paryża w 1816 roku.
Francisque po raz pierwszy pojawił się jako aktor w 1821 roku w Théâtre du Gymnase Marie Bell. Początkowo nie wydawał się ani elegancki, ani zręczny w rolach kochanków i czasami był wygwizdywany. W 1825 roku przeniósł się do Théâtre de la Gaîté, gdzie przyciągnął uwagę w kilku sztukach, a jego parodia Frédéricka Lemaître również zwiększyła jego sławę.
Francisque pozostał w Théâtre du Gymnase do 1828 roku, po czym wystąpił gościnnie w Londynie, skąd powrócił zaledwie dwa lata później. Jego następnym angażem był Théâtre de l'Ambigu-Comique, gdzie jego sukces osiągnął swój pierwszy szczyt, ponieważ był obsadzany w rolach męskich we wszystkich sztukach do 1834 roku. Jego kolejną profesjonalną stacją był Théâtre des Variétés. Otrzymywał tam niezwykle wysoką stałą pensję plus pieniądze do ręki za każdy występ. Tam przez wiele lat wcielał się w role Pułkownika w sztuce Prussiens en Lorraine i André w Éclat de rire, a także Chenu w Dot de Suzette.
Nagła choroba trzymała Francisque z dala od sceny i zmarł niespodziewanie w wieku 46 lat.
Złośliwi twierdzili później, że było to wynikiem jego konwulsyjnego śmiechu w Éclat de rire.
Francisque ainé miał młodszego brata, który zadebiutował niedługo po nim i również wybrał pseudonim sceniczny Francisque. W związku z tym nadał sobie przyrostek ainé, oznaczający pierworodnego, a swojemu bratu Francisque jeune, oznaczający chłopca.
Henry Lyonnet: Dictionnaire des comédiens français, ceux d'hier, 1912, s. 79, wersja zdigitalizowana