Florinda Bolkan (prawdziwe nazwisko Florinda Soares Bulcão; * 15 lutego 1941 w Uruburetama, Ceará) - brazylijska aktorka. Jest uważana za istotną i wszechstronną wykładniczkę włoskiego kina artystycznego i grindhouse'owego o zadymionym głosie i uwodzicielskiej atmosferze. W 1971 i 1973 roku zdobyła nagrodę David di Donatello dla najlepszej aktorki.
Florinda Bolkan jest córką poety, dziennikarza i polityka José Pedro Soares Bulcão (1873-1942), który w latach 1921-1928 był członkiem parlamentu Ceará. Jej matka Maria Hosana Sousa Bulcão, druga żona Soaresa Bulcão, była pochodzenia indiańskiego.
Bolkan musiał się wcześnie utrzymać, pracując jako sekretarka i ucząc się angielskiego i francuskiego. Początkowo mieszkała w Fortalezie, ale później przeniosła się do Rio de Janeiro i podjęła pracę jako kontroler lotów w firmie Varig. W 1963 roku odwiedziła Londyn i Paryż, gdzie odrzuciła oferty pracy jako modelka, by wrócić do Brazylii. Następnie w 1967 roku została sprowadzona do Rzymu przez Luchino Viscontiego, aby modelować i grać. Na potrzeby swojej kariery filmowej przyjęła nazwisko "Florinda Bolkan". Dwudziestoletni związek z aktorką i producentką Mariną Cicogna pomógł jej szybko odnaleźć się we Włoszech.
Po pierwszej roli w Metti, una sera a cena (1968) szybko zdobyła pozycję w biznesie filmowym; jej odkrywca obsadził ją w następnym roku. W 1970 roku wystąpiła w głównej roli w filmie Elio Petriego Investigations of a Citizen Above Suspicion, który zdobył Wielką Nagrodę Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1970 roku, a w 1971 roku zdobył Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny. W 1971 roku za film "Chwała życia" i w 1973 roku za film "Kochani rodzice" otrzymała David di Donatello, najbardziej prestiżową włoską nagrodę filmową, za najlepszą aktorkę w roli pierwszoplanowej. Bolkan występował w artystycznie godnych uwagi filmach, a także w exploitation merchandise, a w 1978 roku w amerykańskim serialu telewizyjnym. Przez pewien czas mieszkała również w Ameryce, po czym wróciła do Włoch, gdzie pracowała głównie w teatrze.
Stała się znana nowemu pokoleniu dzięki udziałowi w serialu Samotni przeciwko mafii; kontynuowała działania na włoskich scenach i w telewizji w nowym tysiącleciu. W 2000 roku wyprodukowała samodzielnie napisany film Nie znałam Tururu, w którym również przyjęła główną rolę i wyreżyserowała. Film zdobył kilka nagród.
Bolkan wydał również książkę kucharską i prowadzi organizację pomocową dla dzieci. Obecnie mieszka w domu na wsi w Bracciano, na północ od Rzymu.
Przyrodnia siostra Bolkana, modelka Sônia Ribeiro (1950-2017; z drugiego małżeństwa matki) była od 1972 roku aż do śmierci żoną Willy'ego Bognera juniora, byłego zawodnika narciarskiego, filmowca i spadkobiercy niemieckiej firmy odzieżowej Bogner.