Eva Braun Levine (ur. 6 lipca 1916 r. w Łodzi) była polską Żydówką ocalałą z Holokaustu. Nic nie wiadomo o jej miejscu pobytu po 1950 roku.
Eva Braun Levine była drugim z pięciorga dzieci urodzonych przez żydowskich rodziców. Jej ojciec był agentem nieruchomości. Po ukończeniu szkoły początkowo pracowała dla ojca, ale potem zaczęła studiować historię na mniejszym uniwersytecie. W latach 30. poznała swojego przyszłego męża Hermana. Po niemieckiej okupacji Polski życie Żydów stało się bardzo trudne. Levine i jej mąż zostali deportowani do getta w Piotrkowie Trybunalskim w maju 1941 roku. Pozostali tam przez trzy lata, aż do deportacji do obozu koncentracyjnego Ravensbrück w listopadzie 1944 roku. Jej rodzina i mąż zginęli, a ona sama została ewakuowana do obozu koncentracyjnego Bergen-Belsen na krótko przed końcem wojny i wyzwolona w kwietniu 1945 roku. Ciężka praca spowodowała zanik tkanki w jej kręgosłupie. Wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych w 1950 roku.