Erwina Barzychowska (* 16 października 1929 w Gdańsku, Wolne Miasto Gdańsk; † 20 października 1939 tamże) była polską uczennicą z Gdańska i najmłodszą ofiarą niemieckiego szturmu na polską pocztę w mieście.
Erwina Barzychowska była sierotą i wychowywała się u dozorcy Poczty Polskiej Jana Pipki (1872-1939) i jego żony Małgorzaty (1886-1963). Była uczennicą polskiej szkoły Polska Macierz Szkolna przy Wallgasse.
Erwina Barzychowska została trafiona miotaczem ognia przez napastnika 1 września 1939 r., pierwszego dnia II wojny światowej, i zmarła sześć tygodni później w szpitalu z powodu odniesionych oparzeń. Została pochowana na cmentarzu w Saspe (Zaspa).
Cmentarz na Zaspie - Cmentarz Ofiar Hitleryzmu jest dziś cmentarzem honorowym ofiar reżimu hitlerowskiego. Oprócz Polaków pochowano tam również Niemców i Austriaków, z których część zginęła w obozie koncentracyjnym Stutthof.
Jej przybrany ojciec Jan Pipka zmarł 2 września 1939 r. w wyniku poparzeń drugiego i trzeciego stopnia.
Imieniem Erwiny Barzychowskiej nazwano ulicę na osiedlu Cztery Pory Roku w dzielnicy Łostowice (Schönfeld). Rzeźba autorstwa rzeźbiarki Hanny Wizimirskiej stoi przed oknem w Zespole Szkół Łączności (ZSŁ). Przedstawia Erwinę z misiem w ręku.