Ernst Wilhelm Bursche (* 9 maja 1831 w Turku; † 6 kwietnia 1904 w Zgierzu) był pastorem wyznania ewangelicko-augsburskiego i pastorem w Zgierzu. Był najstarszym synem Joachima Gotthelfa Bursche (1803-1852), tkacza, który wyemigrował do Turku z Oppach.
Ernst Wilhelm Bursche uczęszczał do szkoły Kościoła Morawskiego w Niesky w województwie śląskim (obecnie w Saksonii). Jego rodzice zmarli w latach 1852 i 1853 podczas epidemii cholery. W 1854 roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Protestanckiej Uniwersytetu w Dorpacie, które ukończył w 1858 roku. Podczas studiów był członkiem Konwentu Polonia.
Święcenia przyjął 15 sierpnia 1865 r. i rozpoczął wikariat w Lipnie, 1 grudnia 1858 r. w Kaliszu, a w czerwcu 1863 r. w parafii Trójcy Świętej w Łodzi.
4 września 1865 r. został administratorem, a 7 października 1866 r. pastorem zboru ewangelicko-augsburskiego (luterańskiego) w Zgierzu; urząd ten sprawował do końca życia. Od 1897 r. był także biskupem okręgowym (superintendentem) diecezji płockiej.
Ernst Wilhelm Bursche był dwukrotnie żonaty: z Mathilde Müller († 1875) i od 1879 z Mathilde Harmel. Został ojcem dziewięciu synów i trzech córek. Jego pierworodny syn Juliusz Bursche (1862-1942) został generalnym superintendentem i biskupem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. Młodszymi synami byli Emil Bursche († 1934), chirurg i naczelny lekarz szpitala ewangelickiego w Warszawie; Edmund Bursche, pastor w Łowiczu, później profesor Uniwersytetu Warszawskiego (1881-1940); Alfred Bursche, prawnik (1883-1942) oraz architekt i konserwator zabytków Teodor Bursche (1893-1965).
Karol Karski, Aleksander Łupienko (Hrsg.): Die Familie Bursch. Geschichten der polnischen Evangelikalen. Augustana Verlag, Bielsko-Biała 2016, ISBN 83-62109-86-6 (polnisch).
Tadeusz Wegener: Ks. biskup Juliusz Bursche we wspomnieniach wnuczek. Warschau 1996 (polnisch).
Eugeniusz Szulc: Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Warschau 1989 (polnisch).