Emanuel Ax (ur. 8 czerwca 1949 we Lwowie) - amerykański pianista pochodzenia polsko-żydowskiego.
Emanuel Ax urodził się we Lwowie. Jego żydowscy rodzice przeżyli obóz koncentracyjny. Ax rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 6 lat; jego pierwszym nauczycielem był ojciec.
Kiedy Emanuel Ax miał 8 lat, jego rodzice przeprowadzili się z nim do Warszawy, gdzie kontynuował naukę gry na fortepianie w szkole przy ulicy Miodowej.
W 1959 roku wyemigrował z rodzicami do Kanady, a dwa lata później do USA. Emanuel Ax studiował w Nowym Jorku, m.in. w Juilliard School of Music, gdzie obecnie wykłada. Jego międzynarodowa kariera koncertowa rozpoczęła się w 1969 roku od debiutu w Ameryce Południowej.
Ax zdobył pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Artura Rubinsteina w 1974 r. W 1979 r. otrzymał nagrodę Avery Fishera. Otrzymał również kilka nagród płytowych, w tym nagrodę Grammy w kategorii instrumentalista bez orkiestry w 1995 i 2004 roku za nagrania sonat Josepha Haydna. Od 2007 roku jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki, a od 2009 roku Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 2013 roku został uhonorowany nagrodą ECHO Klassik za solowe nagranie roku. Ax otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Yale i Uniwersytetu Columbia. Ax mieszka w Nowym Jorku ze swoją żoną, pianistką Yoko Nozaki, oraz dziećmi Josephem i Sarą.
Oprócz muzyki klasycznej i romantycznej, Ax poświęca się współczesnym dziełom Arnolda Schönberga, Paula Hindemitha, Aarona Coplanda, Hansa Wernera Henze i Johna Adamsa.