Christoph Friedrich von Gersdorff (* 15 lipca 1666 r.; † 16 października 1725 r.) był właścicielem ziemskim, radcą apelacyjnym i legacji, radcą prywatnym, sędzią Sądu Najwyższego w Lipsku i sasko-polskim wysłannikiem na Zgromadzenie Cesarskie w Ratyzbonie. W 1723 r. został podniesiony do rangi hrabiego cesarskiego.
Christoph Friedrich był jedynym dzieckiem z małżeństwa Gottloba Ehrenreicha von Gersdorffa i jego żony Marthy (z domu von Loeben), które osiągnęło dorosłość.
W latach 1682-1685 uczęszczał do gimnazjum w Zittau, a następnie studiował. Był na pielgrzymce w Strasburgu, kiedy zmarł jego ojciec. W dniu 15 października 1688 r. został odziedziczony wraz z Kauppa przez jego pełnomocnika Georga Adolpha von Loeben. Po śmierci matki 3 stycznia 1698 r. odziedziczył również jej posiadłości Bolbritz i Döbschke, otrzymując je jako lenno 10 maja tego samego roku. 24 czerwca 1700 r. kupił Klix i Commerau od Rosy Patientii von Gersdorff (z domu von der Sahla). Kupił również spaloną karczmę w Dreikretscham od Hansa Christopha von Loeben, wraz z polami i gruntami rolnymi, z którymi został uposażony 22 listopada 1702 r., A także od von Loeben, kawałek drewna na Czarnej Górze w pobliżu Schmölln, z którym został ponownie uposażony 21 marca 1705 roku. W dniu 14 lipca 1711 r. został uposażony przez Jenkwitza, który wcześniej został wybrany na patrona, podobnie jak jego ojciec. W dniu 14 czerwca 1714 r. nabył posiadłość Salga od Caspara Christopha von Nostitz, ale nie został nią uposażony aż do 8 listopada.
Cesarz Karol VI podniósł go do rangi cesarskiego hrabiego 20 maja 1723 roku.
Christoph Friedrich był żonaty z Marią Sophią von Schönberg († 17 lutego 1728), córką Hansa Caspara von Schönberga, od połowy 1597 roku. Była ona również właścicielką ziemską, dziedzicząc 9 maja 1698 r. majątek Rattwitz po ojcu, majątek Muschelwitz po siostrach, a później kupując kilka mniejszych posiadłości.
Christoph Friedrich pozostawił po sobie tylko jednego syna: Friedricha Caspara (* 28 lipca 1699 r.; † 16 lipca 1751 r.), który został m.in. Oberamtshauptmann zu Bautzen, Hof- und Justitienrat, Geheimer Rat i Kammerherr oraz położył wielkie zasługi dla założenia szkoły w Klix.
Christoph Friedrich zmarł w 1725 r. w wieku 59 lat, jego żona przeżyła go o dwa i pół roku.
Christoph Friedrich v. G. w: Walter von Boetticher: Geschichte des Oberlausitzischen Adels und seiner Güter, Vol. 2. Oberlößnitz 1913. s. 438-439 (Online).