Bogusław Borkowski, (* 5 listopada 1922 w Poznaniu; † 15 marca 1979 benda) był polskim chemikiem (chemia analityczna).
Był synem prawnika i uciekł do Wiednia po okupacji niemieckiej w 1939 roku, gdzie został aresztowany. Później pracował jako chemik analityczny i asystent laboratoryjny w Poznaniu. Dopiero po II wojnie światowej mógł studiować chemię, uzyskując tytuł magistra na Uniwersytecie Poznańskim w 1948 roku. Doktoryzował się w 1951 r., w 1956 r. został docentem, a w 1966 r. profesorem nadzwyczajnym.
Opracował metody ekstrakcji pierwiastków ziem rzadkich o wysokiej czystości (zwłaszcza lantanowców) oraz metody analizy ich czystości. Były one potrzebne m.in. w przemyśle elektronicznym (tlenek itru do kolorowych lamp telewizyjnych) i wykorzystywane w spektroskopii.
Winfried R. Pötsch (główny autor), Annelore Fischer, Wolfgang Müller: Lexikon bedeutender Chemiker, Harri Deutsch 1989, s. 56.