Artur Gelbrun (* 11 lipca 1913 w Warszawie; † 23 grudnia 1985) był izraelskim skrzypkiem, altowiolistą, nauczycielem muzyki, dyrygentem i kompozytorem polskiego pochodzenia.
Gelbrun studiował grę na skrzypcach w Konserwatorium Warszawskim (do 1935) oraz dyrygenturę u Waleriana Bierdiajewa (do 1937). W latach 1935-37 był członkiem Orkiestry Filharmonii Warszawskiej jako skrzypek i altowiolista. Kontynuował naukę dyrygentury u Bernardino Molinariego w Rzymie i Alfredo Caselli w Sienie. Podczas II wojny światowej mieszkał w Szwajcarii. Studiował tam u Hermanna Scherchena i pobierał lekcje kompozycji u Willy'ego Burkharda. W latach 1944-1948 grał na skrzypcach i altówce w orkiestrze Tonhalle. W 1949 r. wyjechał do Izraela, gdzie działał głównie jako dyrygent i kompozytor. W latach 1949-1953 był stałym gościnnym dyrygentem Kol Israel Symphony Orchestra, w latach 1950-1955 głównym dyrygentem Inter-Kibbutz Symphony Orchestra, a w latach 1950-1956 głównym dyrygentem Israel Youth Orchestra. Był także profesorem kompozycji i dyrygentury w Rubin Academy w Tel Awiwie, a jako kompozytor Gelbrun orientował się na Arthura Honeggera, Maurice'a Ravela i Gustava Mahlera; od połowy lat 50. wykorzystywał także technikę dwunastotonową i muzykę aleatoryczną. Jego oratorium Lament ofiar getta warszawskiego (1952) na baryton, chór i orkiestrę, oparte na wierszu Icchaka Katzenelsona Dos lid funm ojsgehargetn yidischen folk (Pieśń zabitych Żydów), miało premierę w 1954 roku.
Eckhard John: "Muzyka żydowska? Fremdbilder, Eigenbilder", Böhlau Verlag Köln Weimar, 2004, ISBN 9783412168032, s. 208-09.
Doris Lanz: "Neue Musik in alten Mauern: die "Gattiker-Hausabende für zeitgenössische Musik" : eine Berner Konzertgeschichte 1940-1967", Verlag Peter Lang, 2006, ISBN 9783039108497, s. 134 i nast.
Schott Music - Artur Gelbrun
Artur Gelbrun na AllMusic (angielski)
Artur Gelbrun na Discogs