Anne Klein (* 2 marca 1950 r. w Bilsdorfie; † 23 kwietnia 2011 r. w Berlinie) była niemiecką prawniczką i senator kraju związkowego Berlin. Była szczególnie zaangażowana w sprawę praw kobiet i życia osób tej samej płci.
Po ukończeniu Realgymnasium w Dillingen, Klein studiował prawo i psychologię w Saarbrücken, a następnie w Berlinie w 1972 roku. Zaangażowała się w działalność berlińskiego ruchu kobiecego i wraz z towarzyszkami broni założyła pierwsze schronisko dla kobiet w Berlinie oraz pierwszą feministyczną poradnię prawną w dzielnicy Kreuzberg. Po egzaminie państwowym w 1978 r., wbrew oporowi izby adwokackiej, założyła pierwszą w Berlinie kancelarię adwokacką specjalizującą się w prawach kobiet i do końca pracowała jako prawnik specjalizujący się w prawie rodzinnym i notariusz w Berlinie.
Anne Klein była w 27-letnim związku z Barbarą Binek, z którą ostatnio żyła w zarejestrowanym związku partnerskim. Anne Klein zmarła na raka w 2011 roku.
W latach 1983-1984 Anne Klein pracowała dla frakcji Zielonych w Bundestagu jako asystentka naukowa w zakresie prawa pracy, prawa socjalnego i emerytalnego. Dla grupy Zielonych przygotowała projekt "ustawy antydyskryminacyjnej", który kilka lat później - w zmienionej wersji - trafił do niemieckiego Bundestagu.
Po zwycięstwie Waltera Mommera w wyborach 29 stycznia 1989 r. została mianowana senatorem ds. młodzieży, kobiet i rodziny jako kandydatka bezpartyjna z listy Alternatywy. Klein, która jest lesbijką, stworzyła nowatorski wówczas dział poświęcony stylom życia osób tej samej płci. Pozyskała fundusze na projekt Wildwasser dla kobiet maltretowanych w dzieciństwie, założyła schroniska dla dziewcząt w sytuacjach kryzysowych i kobiet, które popadły w prostytucję. Po wysiedleniu mieszkańców Mainzer Straße w listopadzie 1990 r. koalicja czerwono-zielonych rozpadła się, a Klein podał się do dymisji wraz z Sybille Volkholz i Michaele Schreyer. Już latem 1989 r. trafiła na pierwsze strony gazet jako zdobywczyni około 8000 DM w grze na pieniądze opartej na systemie kuli śnieżnej, do której zwerbowała innych graczy. Sama później określiła takie gry jako "aspołeczne" i usprawiedliwiła się, mówiąc, że "wyparła" fakt, iż zasadą tych gier jest to, że sukces może odnieść tylko ten, kto przekona innych ludzi, by się przyłączyli.Poza grupą parlamentarną Zielonych Anne Klein działała w organizacjach zawodowych. Była członkiem zarządu Izby Adwokackiej w Berlinie. Jako przewodnicząca Versorgungswerk der Rechtsanwälte w Berlinie (od czerwca 1999 r. do grudnia 2006 r.) uzyskała prawo do renty dla osób tej samej płci, które przeżyły. W połowie 2006 r. została wybrana na wiceprzewodniczącą Niemieckiego Związku Prawników.
Fundacja im. Heinricha Bölla od 2012 r. przyznaje Nagrodę Kobiet im. Anne Klein w uznaniu za całokształt pracy i "walkę o prawa i wolności kobiet".
Senat Momper