Alexander Abercromby, lord Abercromby (ur. 10 października 1745 w Clackmannanshire, zm. 27 listopada 1795 w Exmouth) - szkocki prawnik i esejista.
Alexander Abercromby był czwartym i najmłodszym synem szkockiego prawnika George'a Abercrombiego z Tullibody w Clackmannanshire i jego żony Mary, córki Ralpha Dundasa, Esqa. Z Manoru. Jego ojciec urodził się w 1705 roku, a w 1728 został prawnikiem. W czerwcu 1800 roku w wieku 95 lat był najstarszym członkiem Kolegium Sędziów. Wśród jego rodzeństwa byli generałowie Sir Robert Abercromby, później dowódca w Indiach, a w roku 1801 Sir Ralph Abercromby upadł w Egipcie.
Alexander studiował na Uniwersytecie w Edynburgu, w 1766 roku został członkiem Faculty of Advocates (rodzaj izby adwokackiej), a wkrótce potem szeryf (sędzi) w Clackmannanshire. Ponieważ jednak urząd ten nie wymagał osobistej obecności, dalej praktykował jako prawnik w Edynburgu. W 1780 roku został mianowany zastępcą adwokackim lorda-Advocate of Scotland, Henry'ego Dundasa. W maju 1792 roku został mianowany lordem Abercrombym na sędziego Court of Session i Law Lord, a w grudniu tego samego roku lordem komisarza Justiciary for Scotland (Lord of Justiciary).
Podczas wiosennej podróży służbowej w 1795 roku nabawił się zapalenia płuc, z którego nie wyzdrowiał i zmarł podczas daremnego powrotu do zdrowia.
Oprócz zawodu prawnika Abercromby wspierał pisarza Henry'ego Mackenzie'ego, autora Man of Feelinga (1771), w tworzeniu tygodnika Mirror, który ukazał się w Edynburgu w latach 1779-1780 i napisał 11 postów. W roku 1785 i 1786 napisał dziewięć innych uwag dla salonu, podobnego czasopisma.
W 1783 roku został członkiem Royal Society of Edinburgh.Krótki wkład do pamiątki napisał jego przyjaciel Henry Mackenzie dla Royal Society of Edinburgh (Transactions of the Royal Society of Edinburgh, Band IV).